„Кралството на Планетата на Мајмуните” (2024), во режија на Вес Бол, е четвртиот филм во модерниот циклус на оваа епска франшиза. Поставен неколку генерации по владеењето на Цезар, филмот го следи младото шимпанзо Ноа во неговата потрага по изгубеното орлово јајце, симболично за неговиот клан. Ноа, портретиран од Овен Тиг, се соочува со лична загуба и со одговорностите на лидерството. Притоа, ја среќава Мае мистериозна и дива човечка девојка, играна од Фреја Алан.
„Кралство во Планетата на Мајмуните“ го продолжува богатото наративно наследство на франшизата, позиционирајќи ја приказната во свет каде што споменот за Цезар, некогашниот лидер на мајмуните, еволуира во мит. Режисерот Вес Бол ги истражува прашањата за митологијата, ритуалите и цивилизацискиот напредок меѓу мајмуните, користејќи го ова како алегорија за човечките слабости. Стилски, филмот комбинира елементи на класични авантуристички наративи со визуелно богатство што го истакнува светот на мајмуните. Секвенците се збогатени со симболизам и контемплација за тоа како културите се развиваат и исчезнуваат, а визуелните ефекти од Wētā Workshop продолжуваат да ги воодушевуваат гледачите. Камерата на Ѓула Падос доловува спектакуларни пејзажи и возбудливи акциони сцени, додека музиката ја засилува емоционалната интензивност на приказната. Наративот исто така обработува филозофски прашања за насилството и пацифизмот, прашувајќи го гледачот – дали понекогаш е неопходно да се откажеме од мирољубивите принципи во име на поголемото добро.
Филмот успева да балансира помеѓу моментите на интроспекција со возбудливи сцени на акција, зачувувајќи ја репутацијата на франшизата како продукција што комбинира блокбастер-забава со филозофска длабочина. Проксимус е моќен антагонист кој ја отелотворува опасноста од амбицијата и искривените идеали, а поврзаноста и односот помеѓу Ноа и мудриот орангутан Рака додава емоционална тежина и ја зацврстува приказната.
Во суштина, “Кралството на Планетата на Мајмуните” е возбудлива авантура која успешно ги комбинира акциските сцени со теми кои потикнуваат на размислување, правејќи го достоен дел од оваа сакана франшиза. Иако филмот не успева да ги разработи до крај сите свои концептуални можности, тој нуди нови перспективи на светот на мајмуните, притоа оставајќи ја публиката со чувство дека оваа сага сè уште има простор за раст и развој
