Во последните недели, Москва се соочува со двоен удар што ја погодува таму каде што најмногу боли — во џебот и во имиџот. Од една страна, администрацијата на Доналд Трамп воведе нов пакет санкции кон најголемите руски нафтени компании, „Роснефт“ и „Лукојл“. Од друга, Украина интензивираше напади со дронови врз руски нафтени и гасни постројки во неколку региони, вклучувајќи ги Рјазан, Курск и Оренбург.
За првпат по долго време, руската „мечка“ е во тесно — не поради фронтот, туку поради притисокот што доаѓа од сите страни.
Санкциите што ја пресекуваат артеријата на буџетот
Според Ројтерс и Гардијан, новите американски санкции опфаќаат компании кои произведуваат речиси половина од целокупното руско производство на нафта. САД им дадоа рок на меѓународните партнери да ги прекинат сите зделки со овие компании до крајот на ноември, што создаде сериозна неизвесност на светските пазари.
Руските медиуми реагираа воздржано, но загрижено. РБК предупредува дека ова е „најсериозниот удар досега“ по енергетскиот сектор, а Комерсант проценува дека три четвртини од рускиот извоз на нафта сега е под санкции. Во превод: буџетот на Кремљ губи стабилен извор на девизи, а рубљата е под нов притисок.
Економисти во Москва признаваат дека, иако Русија досега успеваше да се адаптира, зависноста од Индија и Кина како купувачи ја прави ситуацијата ризична. Ако Индија го намали увозот под американски притисок, Москва ќе мора да бара нови пазари — без гаранција дека Кина ќе го преземе целиот изгубен обем.
Украинските напади со дронови го менуваат теренот
Паралелно со санкциите, украинските напади со дронови ја таргетираат руската енергетска инфраструктура. Нападите предизвикаа пожари во неколку гасни постројки и рафинерии, а некои објекти привремено го запреа производството. Тоа е симболичен и реален удар — Русија сега мора да ја брани не само линијата на фронтот, туку и сопствените резерви, складишта и извозни канали.
Оваа стратегија создава двоен ефект: економски (намалување на извозот) и психолошки (разнишување на митот за недопирливост).
За првпат од почетокот на војната, руската јавност гледа дека војната буквално доаѓа „дома“.
Москва со внимателен тон, елитата со тивка паника
Официјалните медиуми како Россискаја газета и Известија ја задржуваат линијата дека „ситуацијата е под контрола“. Но во заднина, паниката се чувствува. Комсомолскаја правда го опиша Трамп како „човек со седум петoци во неделата“, алудирајќи на неговата непредвидливост — што е дипломатски превод на зборот страх.
Поранешниот претседател Дмитриј Медведев отиде чекор подалеку, нарекувајќи ги потезите на Трамп „чин на војна“. Вакви остри изјави ретко се појавуваат ако Кремљ навистина има ситуација под контрола.
Путин против огледалото
Путин ја изгради својата моќ на уверувањето дека Русија е стабилна и самодоволна. Денес, таа самодоверба е под сериозен тест. Огромната државна машинерија бара постојан прилив на средства, но приходите се намалуваат, резервите се трошат, а странските партнери почнуваат да калкулираат.
Во вакви услови, Путин не ја брани само Русија — туку митот за сопствената непобедливост. И токму затоа прашањето денес не е дали Русија може да победи, туку колку долго може да издржи без да се распадне одвнатре.
Еден чекор поблиску до точката на кршење
Мечката сè уште не е падната, но е во тесно. Санкциите ја гушат економски, нападите ја поткопуваат одвнатре, а политичкиот терен се лизга под нозете на Кремљ.
Путин сè уште ја држи сцената — но повеќе не ги држи сите нишки.
