Едно искуство што често се пренесува во зрелите врски е т.н. „родителство“ – ситуација кога детето презема одговорности кои не се соодветни за неговата возраст.
Психологот Џастин Џ. Лемилер предупредува дека ваквите искуства подоцна можат да доведат до нерамноправни бракови или партнерства, во кои едниот партнер ја презема улогата на „родител“, а другиот на „дете“.
„Родителството се случува кога децата се грижат за своите родители или браќа и сестри, преземаат домашни обврски или обезбедуваат емоционална поддршка за возрасните. Таквите деца често ги потиснуваат сопствените емоции, прерано стануваат независни и веруваат дека не можат да се потпрат на други. Подоцна, во зрелоста, нивните потреби стануваат помалку важни, што ја отежнува интимноста во врските“, објаснува Лемилер за Psychology Today.
Сексуалната терапевтка д-р Кејт Балестријери во својот подкаст „Секс и психологија“ додава дека овие партнери често преземаат премногу домашни задачи, ги потсетуваат партнерите на обврски или се однесуваат кон нив како кон деца. Ова води кон исцрпеност, огорченост и намалување на сексуалното интересирање.
Стручњаците советуваат отворен разговор за поделба на обврските и подготвеност да се прекине со преземање на сите задачи, за другиот партнер да преземе иницијатива.
„Ако не дојде до промени, тогаш прекинувањето на оваа динамика бара соработка со терапевт. Препознавањето и менувањето на овие модели е клучно за поздрав и пореален однос“, заклучува Лемилер.
Извор: N1info.rs
