На југот на Азија, Кина и нејзините соседи повторно се најдоа во центарот на вниманието. Кинески разузнавачки брод внимателно го следеше секој маневар на заедничките поморски вежби на Австралија, Филипините, САД и Нов Зеланд во Јужнокинеското Море. Пекинг веднаш реагираше, обвинувајќи ја Манила за „дестабилизација на регионот“ – формулација што се користи секогаш кога кинеското влијание е предизвикано во сопствениот двор.
Додека на Истокот се мереше моќта со бродови, на Западот се мереше со зборови. Претседателот Доналд Трамп повторно го насочи вниманието кон Латинска Америка, најавувајќи дека „деновите на Николас Мадуро се одбројани“. Но, иако зборовите звучеа како вовед во нова интервенција, Трамп ја негираше можноста за војна. Сепак, присуството на американската морнарица во Карипското Море зборува поинаку – предупредување до Каракас, но и до сите кои го оспоруваат Вашингтон.
Од Пентагон пристигнаа и нови објаснувања за најавените нуклеарни тестови. Според секретарот за енергетика Крис Рајт, САД „не планираат експлозии“, туку само „нон-критични тестирања“. Иако звучи смирувачки, изјавата отвора прашања – дали светот повторно оди кон нуклеарна трка под друго име?
Истовремено, Белата куќа најави историска средба: сирискиот претседател Ахмад ал-Шара ќе биде примен во Вашингтон. Ова ќе биде прва посета на сириски лидер во САД, што за некои е дипломатски пробив, а за други – политички ризик што ќе го промени балансот на Блискиот Исток.
На африканскиот континент, Нигерија остро реагираше на американските изјави за наводен прогон на христијани. „Заканите за воена интервенција се неприфатливи,“ порача владата во Абуџа, обвинувајќи го Вашингтон за мешање во внатрешните работи и нарушување на нејзиниот суверенитет.
И додека светските сили разменуваат политички пораки, во Црното Море повторно одекнаа експлозии. Украинска ракета погодила руски нафтен терминал во Туапсе, оштетувајќи најмалку еден брод. Москва го нарече нападот „акт на агресија“, а Киев молчи – како што тоа најчесто значи дека операцијата била успешна.
Од Јужнокинеското Море до Дарфур, од Вашингтон до Киев, овие 24 часа покажаа дека светот не мирува ни за миг. Понекогаш, како и секогаш, меѓу редовите на официјалните изјави се чита најстрашното: мирот сè уште е само привремено примирје.
