Новиот полски претседател Карол Навроцки денес ја презема функцијата за петгодишен мандат, но тоа нема да биде празничен ден за премиерот Доналд Туск. Навроцки, националист кој отворено се поврзува со американскиот претседател Доналд Трамп, тесно победи на претседателските избори во јуни, сериозно потресувајќи ги политичките перспективи на проевропската центристичка коалиција предводена од Туск.
Тој резултат, како што пишува Политико, се заканува да ја запре законодавната агенда на петтата најголема членка на ЕУ и ги забавува плановите за враќање на владеењето на правото, што претходно доведе до заладување на односите меѓу Варшава и Брисел. Сепак, во некои области, како што е одбраната, има простор за соработка бидејќи „на сите им е јасно дека Русија е непријател“.
„Претседателската победа на десничарскиот опозициски кандидат радикално ја промени политичката динамика во Полска и ги спречи плановите на либерално-центристичката влада за рестартирање на реформската агенда“, напиша Алекс Шчербијак, професор на Универзитетот во Сасекс, кој ја проучува полската политика.
Дури и пожесток од Дуда
Навроцки го наследува Анджеј Дуда, исто така кандидат поддржан од националистичката партија Право и Правда (ПиС), која со години ги забавува реформите на Туск. Но, Навроцки најави дека ќе биде уште поагресивен со цел да ја прикаже владата како неефикасна и со тоа да го отвори патот за враќање на ПиС на власт во 2027 година, на следните парламентарни избори. Бен Стенли, политиколог на Универзитетот SWPS во Варшава, предвидува двегодишна борба меѓу претседателот и премиерот.
Загревање за политичка војна Сè е подготвено за политичка бура.
Неодамнешната реконструкција на владата покажува дека Туск се подготвува за фронтален конфликт – тој го назначи Валдемар Журек, поранешен судија кој беше прогонуван од ПиС поради спротивставување на нивната судска реформа, за шеф на Министерството за правда. Журек веднаш почна да ги отстранува судиите назначени од ПиС.
„Тоа е само загревање“, напиша Туск на социјалните мрежи откако ПиС реагираше со негодување.
Туск го нарече Навроцки најлошиот премиер од 1989 година
Навроцки одговори нарекувајќи го Туск „најлошиот премиер од 1989 година“, осврнувајќи се на годината на падот на комунизмот.
Едно од клучните полиња за борба ќе бидат напорите на Туск да ги поништи промените во судството воведени од ПиС, поради кои Брисел блокираше милијарди евра од фондовите на ЕУ. Иако Туск вети враќање на демократските стандарди и со тоа ги деблокираше парите, постигнат е мал напредок во враќањето на независноста на судството и отстранувањето на контроверзните судии. Дуда досега го блокираше тоа, а Навроцки ќе продолжи по истиот пат.
„На владата ќе ѝ биде исклучително тешко да се ослободи од наследството на судските реформи на „Право и правда“, пишува Шчербијак.
Веќе доаѓаат нови предупредувања од Брисел.
„Важно е институциите да продолжат да работат на реформи за да обезбедат вистинска поделба на властите“, рече Ана Катарина Мендес, потпретседателка на групата на социјалистите и демократите во Европскиот парламент, која минатата година го водеше извештајот за состојбата со владеењето на правото во Полска.
Фискален популизам и закани со вето
Навроцки, кој како претседател може да предлага закони, планира потези што ќе ѝ зададат политички главоболки на владата. Меѓу нив е и удвојувањето на даночниот одбиток, од кој владата на Туск се откажа поради буџетскиот дефицит.
„Навроски сигурно ќе се обиде да ја стави владата во незгодна позиција нудејќи предлози што се совпаѓаат со нејзините претходни ветувања, кои не се спроведени“, рече Стенли.
Навроски најави турнеја низ земјата и кампања за неговите даночни идеи – од укинувањето на даноците за семејствата со две или повеќе деца до намалувањето на ДДВ – што би го чинело буџетот десетици милијарди евра.
Туск веќе му рече: „Нема да дозволам г-дин Навроски политички да ја саботира владата кога ќе ја преземе претседателската функција“.
Новиот претседател, исто така, објави дека ќе стави вето на сите закони што „го менуваат националниот идентитет или го предаваат суверенитетот на Полска на тела надвор од Републиката“ – што е напад врз ЕУ, миграциската политика и полибералните закони за абортус и правата на ЛГБТК+ луѓето.
„Го знам уставот напамет, особено деловите што јасно наведуваат кои се овластувањата на претседателот, а кои на владата: претседателот е претставник на полската држава. Владата спроведува внатрешна и надворешна политика“, одговори Туск.
Тенка линија на соработка
И покрај сè, двајцата знаат дека ќе мора да соработуваат.
На првата средба по изборите, Туск ја отвори темата за националната одбрана и континуираната воена помош за Украина – прашања што го надминуваат длабокиот политички јаз во земјата.
„Двајцата разбираме дека е во интерес на сите во Полска државните институции, без разлика дали им се допаѓа или не, да соработуваат по клучните прашања“, рече Туск во јуни.
Навроцки потоа додаде дека Полјаците „очекуваат претседателот и премиерот да разговараат и да соработуваат по прашања важни за нашата национална заедница“.
„Сакам безбедноста да биде точка околу која сите Полјаци ќе можат да се обединат“, изјави Навроцки за Defense24.
Новиот претседател предложи договор меѓу неговата канцеларија, владата и парламентот, кој би го дефинирал нивото на финансирање на одбраната, главните насоки на развој на безбедносниот и одбранбениот систем, како и соодветните закони.
Но, тоа не го менува фактот дека се подготвува жесток политички конфликт.
Планот на Туск
Сè пошарената коалиција на Туск се подготвува да ја забрза работата на серија застои во законодавството – од либерализацијата на законот за абортус, до демонтирањето на наследството на ПиС во судството, до гонењето на врвните функционери на ПиС за наводни кривични дела.
Целта ќе биде да се покаже дека сè е блокирано од новиот претседател.
Владата би можела да заклучи „дека нема друг избор освен отворен конфликт со г-дин Навроцки, надевајќи се дека тој ќе ја претера блокадата и дека владата ќе може да ги обвини своите неуспеси за претседателската опструкција“, пишува Шчербијак.
Ова значи дека гласачите во 2027 година ќе мора да одлучат дали сакаат да ја задржат коалицијата на Туск и да го продолжат конфликтот барем до крајот на мандатот на Навроцки во 2030 година, или да дозволат обединетата десница и претседателот да се вратат на власт.
„Следните избори во основа ќе се сведат на прашањето дали е подобро да имаме влада и претседател кои можат да се поддржуваат едни со други, или дали треба да спречиме враќање во периодот 2015-2023 година, кога двата дела од извршната власт заедно учествуваа во колапсот на демократијата“, рече Стенли, осврнувајќи се на претходното владеење на ПиС. Сето ова значи дека една од најбрзо растечките економии на ЕУ, близок сојузник на САД со највисок процент на трошоци за одбрана во НАТО и клучна земја во помагањето на Украина во борбата против Русија, ќе биде во политичка блокада со години.
