Микропластика е пронајдена речиси насекаде – во крвта, плацентата, белите дробови, па дури и во човечкиот мозок. Една студија проценува дека само во мозокот можеме да носиме до 5 грама пластика – еквивалентно на една мала лажичка. Тоа значи дека пластиката не е само околу нас – таа е длабоко во нас.
Научниците сега истражуваат дали овие честички го нарушуваат нашиот цревен микробиом – важен за варењето, имунитетот и менталното здравје. Истражување од Универзитетот во Грац, Австрија, покажа дека изложување на цревни бактерии на микропластика го менува нивниот состав и хемиските супстанции што ги создаваат – со некои промени поврзани со депресија и рак на дебелото црево.
Пластиката доаѓа од амбалажа, облека, бои, козметика, автомобилски гуми и слично. Доволно е ситна за да помине низ белите дробови и цревата, да влезе во крвотокот, органите, па дури и клетките. Сѐ уште не е јасно што точно прави кога ќе влезе внатре.
Истражувањата покажуваат дека микропластика е пронајдена во мозокот на пациенти со деменција, во артериски наслаги кај луѓе со срцеви заболувања – а оние со повеќе пластика во телото имале речиси пет пати поголем ризик од срцев удар, мозочен удар или смрт во следните три години.
Иако сѐ уште не постојат јасни граници што значи „безбедно ниво“ на микропластика во организмот, научниците веќе препорачуваат да се намали изложеноста, каде што е можно.
Како да ја намалите изложеноста на микропластика
Не грејте храна во пластика – користете стакло или нерѓосувачки челик. Избегнувајте пластични прибори и даски за сечење. Изберете природни материјали за постелнина и облека. Проверете козметика и средства за нега на телото за состојки како полиетилен, полипропилен, полиуретан или акрилати. Избегнувајте ходање покрај сообраќај, поради гуми и честички во воздухот. Наместо да фрлате пластика, реупотребете ја за нешта што не се поврзани со храна.
Иако сè уште не знаеме колку точно пластика има во нас или какви ефекти има, многу научници веќе ги менуваат своите навики – и велат дека вреди да го направиме истото.
