Најголем обем забележан во септември
На почетокот на септември, озонската дупка достигнала површина од околу 22,87 милиони квадратни километри, што е приближно 30 проценти помалку од рекордната големина во 2006 година, пренесува ABC.
Озонската дупка претставува дел од стратосферата со исклучително ниска концентрација на озон, а научниците нагласуваат дека глобалните напори за ограничување на супстанциите што го разградуваат озонот даваат јасни и мерливи резултати.
Монреалскиот протокол – клучен за опоравувањето
Постепениот опоравок на озонскиот слој се припишува на Монреалскиот протокол од 1992 година и неговите измени, кои доведоа до глобално ограничување и постепено укинување на штетните хлорофлуоројаглеродни соединенија (CFC). Според научните предвидувања, озонскиот омотач би можел целосно да се обнови подоцна во текот на овој век.
Пол Њуман, виш научник на Универзитетот во Мериленд и долгогодишен раководител на истражувањата за озонот во НАСА, истакнува дека дупката годинава би била поголема за повеќе од еден милион квадратни километри доколку нивото на хлор во атмосферата останеше исто како пред 25 години.
Природни и човечки фактори
Иако CFC соединенијата се главните виновници за разградувањето на озонот, природните фактори како температурата во стратосферата и атмосферската циркулација исто така играат важна улога во годишните варијации на големината на озонската дупка.
Озонскиот слој – штит за живиот свет
Озонскиот омотач ја штити Земјата од штетното UV-зрачење кое може да предизвика сериозни последици: оштетување на земјоделските култури, појава на рак на кожа, катаракта и широк спектар негативни ефекти врз животната средина.
Во најновиот извештај, научниците нагласуваат дека иако трендот на обнова е јасен, неопходно е продолжување на глобалните мерки за заштита на озонскиот слој за да се одржи позитивниот напредок постигнат во последните децении.
Извор: N1info.rs
