До неодамна, титулата „крал на месечините“ ја имаше Јупитер, но Сатурн сега има вкупно 274 месечини, речиси двојно повеќе од сите други планети заедно. Тимот кој стои зад откритијата претходно идентификуваше 62 сатурнски месечини користејќи го телескопот Канада Франција Хаваи откако виде слаби навестувања дека постојат повеќе месечини и направи дополнителни набљудувања во 2023 година.
„Секако, најдовме 128 нови месечини“, рече водечкиот истражувач, д-р Едвард Ештон, постдокторски соработник во Институтот за астрономија и астрофизика на Академијата Синчиа во Тајван.
Јупитер, од друга страна, има 95 месечини со потврдени орбити.
Месечините беа официјално признати од Меѓународната астрономска унија оваа недела и засега им се доделени низи од бројки и букви. На крајот ќе им бидат дадени имиња врз основа на галските, нордиските и канадските инуитски богови, во согласност со конвенцијата за месечините на Сатурн. Повеќето од новите месечини паѓаат во нордиското јато, што значи дека астрономите сега се во потрага по десетици викиншки божества. „На крајот критериумите можеби ќе треба малку да се олабават“, рече Ештон.
Месечините се идентификувани со помош на техниката „Shift and Stack“, во која астрономите добиваат секвенцијални слики кои го следат патот на Месечината низ небото и ги комбинираат за да ја направат Месечината доволно светла за да се открие. Сите 128 нови месечини се „неправилни месечини“, објекти во облик на компир кои се широки само неколку километри. Ескалирачкиот број на овие објекти ги истакнува потенцијалните идни несогласувања околу тоа што всушност се смета за месечина.
„Мислам дека не постои соодветна дефиниција за она што се класифицира како месечина. Треба да има“, рече Ештон. Сепак, тој додаде дека тимот можеби достигнал граница за откривање на месечини – засега.
„Со сегашната технологија, мислам дека не можеме да направиме многу подобро од она што веќе е направено за месечините околу Сатурн, Уран и Нептун“, рече Ештон.
