„Не сум премногу загрижен за политичките амбиции на Елон Маск. Идејата за „Американската партија“ изгледа како уште еден возбудлив, но минлив проект на него“, вели Трамп.
Само еден месец по неговата жестока конфронтација со Доналд Трамп, Маск веќе размислува да основа своја политичка партија.
Во анкета на платформата X, гласаа над еден милион луѓе, а речиси две третини од нив ја поддржуваат идејата. Сепак, како и со многу негови изјави, тешко е да се сфати ова сериозно сè додека Маск не покаже дека е подготвен да вложи пари во тоа, а не само зборови.
„Американската партија“ треба да понуди независност од систем што Маск го смета за полн со расипништво и корупција. Сепак, сигнали доаѓаат од сите страни дека оваа идеја ќе исчезне речиси исто толку брзо колку што се појави. Додека јавноста се прашува што точно би претставувала таа партија, Маск продолжува да шармира со својот хаотичен и непредвидлив пристап, кој е веќе познат од неговите претходни проекти како DOGE.
Каде стои „Американската партија“?
Сè уште не е јасно какви позиции ќе заземе „Американската партија“ за клучните прашања. Маск најчесто даваше нејасни навестувања, а како и со неговите претходни идеи, најмногу што може да се очекува е да ја „размрда“ американската влада и да се стреми да ја намали нејзината големина и трошоци. Целта, очигледно, би била да се намали долгот и да се контролира инфлацијата. Веќе се познати богати и влијателни луѓе кои ја поддржуваат оваа идеја, гледајќи ја вредноста во милијардер на чело на политичка партија.
Сепак, повиците за драстични намалувања на владата звучат како нешто што либертаријанците и интернет-тинејџерите го слушнале претходно – многу амбиција, малку логика. На пример, идејата за намалување на даноците на нула, а сепак финансирање на скапи развојни проекти, звучи како да не може да стои на свои нозе. Сето ова укажува дека партијата може да се бори да биде повеќе од само уште еден ексцентричен политички напор.
Кој може да ја води „Американската партија“?
Иако Елон Маск е најгласната фигура на таа партија, тој самиот нема право да се кандидира за претседател на САД, бидејќи не е роден во Америка. За да стане кандидат, тој ќе мора да го измени Уставот со поддршка од две третини од Конгресот – што звучи како речиси невозможна мисија. Затоа гласачите всушност би гласале за неговиот избран претставник, додека Маск би бил само „фигура“ настрана.
Во теорија, лесно е да се најдат луѓе кои се подготвени да бидат негова марионета, но масовната поддршка од гласачите е уште еден предизвик. Американскиот политички систем е длабоко вкоренет во двопартискиот модел, а третите партии во голема мера се игнорираат или се третираат како „спојлери“ на изборите. Дури и технолошки богатите кандидати не успеаја да го пробијат овој ѕид – само сетете се на Ендру Јанг и неговата партија „Напред“ кои не успеаја да направат значително влијание.
Репутацијата на Елон Маск: Пречка или предност?
Во последната деценија, репутацијата на Елон Маск се претвори од почитуван иноватор во контроверзен, непредвидлив бизнисмен. Иако има моќна платформа како Twitter/X, таа е привлечна само за одреден сегмент од публиката – оние кои би ја купиле нејзината технологија или би платиле за верификација, но не и за пошироката јавност. Дали тоа е доволно за да се искачи на врвот на американската политика?
Друга пречка се клиентите на возилата на Тесла, особено прогресивните корисници на електрични автомобили кои не се задоволни од најновите случувања и хаосот околу проектот DOGE. Од друга страна, републиканците често го гледаат како непријател поради неговиот конфликт со Трамп. Иако постои желба за трета политичка опција, Маск би имал сериозна задача да ги обедини различните групи во поширока коалиција.
Може ли Илон Маск да ја промени американската политика?
Иако некои аналитичари веруваат дека брендот на Маск би можел да поддржи трета страна, неговите политички потези досега не се убедливи. Минатата година, тој инвестираше милиони на изборите во Висконсин, но кандидатот што го поддржа загуби. Исто така, неговите политички игри беа главно насочени кон зачувување на деловните интереси на компанијата Тесла, а не кон пошироки политички промени.
И покрај сите контроверзии и неизвесности, едно е сигурно – политичката авантура на Маск е само на почеток, но тој е сè уште далеку од сигурна победа. Гласачите сè уште се чини дека го гледаат со скептицизам, бидејќи неговите зборови ретко се претвораат во дела. Во меѓувреме, Америка ќе продолжи да ја следи оваа непредвидлива приказна.
