Од длабочината на водата до нуклеарниот реактор – има ли извор на нуклеарна енергија во водата?

Главниот предизвик во користењето на овој ресурс лежи во ефикасното извлекување на јони на ураниум од морската вода

Нуклеарна фисија е името за процесот на нуклеарна реакција при која атом од одреден хемиски елемент се дели на два дела, при што се ослободува енергија. Еден од тие елементи може да биде ураниумот. Изотопот на ураниум, кој е широко користен во реакторите, има многу висока енергетска вредност и е многу поголем извор на енергија во споредба со фосилните горива. Иако резервите на ураниум на копно се ограничени, но постојат, ураниумот е релативно широко распространет елемент. Се наоѓа во карпите, почвата и водата, вклучувајќи ги и океаните. Што се однесува до потеклото на ураниумот, тој се добива од рудниците за ураниум. Меѓу најголемите производители на ураниум се Казахстан, Канада и Австралија, но ураниумот се ископува и во други земји низ светот.

Извлекувањето на ураниум од морската вода е процес кој бара многу и бара развиени и специјализирани технологии. Во моментов, истражувачите работат на развој на материјали и методи кои би биле ефикасни и економски исплатливи за екстракција на ураниум од морската вода. Самото истражување е фасцинантно и може да го промени курсот. Нуклеарната енергија е важна и поради неодамна одржаниот COP28 (Климатски самит на ОН одржан во Дубаи), каде што беше создадена Декларацијата за тројно зголемување на нуклеарната енергија до 2050 година, чии лидери беа САД и Франција, инаку земја која покрива речиси 70 отсто од енергијата од овој извор, но декларацијата ја поддржаа и други земји, од повеќе континенти – Чешка, Мароко, Јапонија, Гана, Република Кореја, Бугарија, Финска и други.

Главниот предизвик во користењето на овој ресурс лежи во ефикасното извлекување на јони на ураниум од морската вода. Неодамнешното истражување на Американското хемиско друштво се фокусираше на развој на специјализирани електроди материјали кои би можеле ефикасно да го изолираат ураниумот од морската вода. Истражувачкиот тим ги создаде електродите користејќи флексибилна ткаенина од јаглеродни влакна. Ткаенината е специјално обложена, по што ткаенината се третира со одредено хемиско соединение. Идејата е дека структурата на ткаенината овозможува формирање на бројни мали џебови кои заробуваат јони. Со тестирање со вода од Бохајското Море, беше откриено дека електродите можат да извлечат значително количество ураниум – 12,6 милиграми на грам вода во текот на 24 дена, според истражувањето, кое било повеќе од ефикасно.

Ураниумот во океаните претставува речиси неисцрпен извор на овој елемент. Доколку се развие технологијата за нејзино ефикасно и економски профитабилно екстракција, тоа би обезбедило долгорочна достапност на ураниум како гориво за нуклеарните реактори, поради што би можел да биде поконкурентен во споредба со другите обновливи извори. Исто така, рударството носи проблеми во политичката и еколошката слика на областите каде што се врши експлоатација.

Извор: energetskiportal.rs

е-Трн да боцка во твојот инбокс

Последни колумни