По неодамнешните преговори меѓу Владимир Путин и Доналд Трамп, анонимни извори од двете страни открија клучни воени планови на Кремљ. Руската армија има јасна цел – да го освои целиот Донбас, а тој план ќе се спроведе со сила доколку Украина не се согласи доброволно да го предаде регионот за да се стави крај на конфликтот.
Се чини дека другите делови од фронтот – од Сумската област до Запорижја – се помалку важни за Путин. Наводно е подготвен да направи „размена“ на окупираните територии во Сумската, Харкивската и Днепропетровската област за преостанатите делови од Донбас кои се сè уште под украинска контрола – веројатно во сооднос од 1500 наспроти 6000 квадратни километри, пишува Meduza.
Според американски официјални лица, аргументот на Путин е јасен: Русија бара предавање на останатите делови од Донбас бидејќи сепак може да ги освои со сила, што само би го продолжило војниот конфликт. За возврат, се чини дека Кремљ се откажува од барањата за предавање на градот Запорижја и териториите во Херсонската област, вклучително и самиот град Херсон.
Логиката на Кремљ најверојатно се темели на проценка дека освојување на тие територии е нереално на среден рок. Главна пречка е реката Днипро, чие преминување во моменталните услови се смета за речиси невозможна операција – дури и за снабдување на гарнизоните во Запорижја на источниот брег.
Дали е можна целосна окупација на Донбас?
Иако целта изгледа амбициозна, не делува како невозможна. Во изминатата година, и покрај прераспределување на сили кон Курската област, руските трупи зазедоа над 4000 км² утврден терен во Доњецка и Луганска област. За целосна контрола остануваат околу 6000 км².
Според The Economist, доколку украинските сили се повлечат од Донбас, би го изгубиле својот „појас на тврдини“ – клучна одбранбена линија на истокот – што би ѝ отворило пат на Русија кон централна Украина.
Намерите на Кремљ се видливи и на терен. Руските сили напредуваат од Доњецк на север, целејќи кон украинската утврда Краматорск-Славјанск. На овој правец се префрлаат резерви од други делови на фронтот.
Ако претходно градот Покровск бил користен како мамка, неговото освојување сега е клучно за натамошен напредок кон Краматорск. Фронтот околу Покровск се проширил, оставајќи делови незаштитени – овозможувајќи продори во тилот.
Битката кај Покровск и Костјантинівка
И покрај зголеменото украинско присуство кај Добропиља, рускиот пробив меѓу Покровск и Костјантинівка не е целосно запрен. Се водат борби кај Кучеров Јар, 13 км од фронтот. Украинските сили успеале да пробијат кај Никаноривка, но Русите се обидуваат да напредуваат кон Шахово – клучно патно јазол.
Селото Володимиривка е под контрола на двете страни според нивните тврдења, но нема потврдени снимки. Главниот руски правец е западно кон Мирноград, заобиколувајќи го Покровск. Украинците изведуваат контранапади, но обидите за влез во самиот Покровск засега се запрени.
Истовремено, Русите напредуваат југозападно, заземајќи го најголемиот дел од населбата Удачне. Освојувањето на Покровск е приоритет за нивниот понатамошен напредок. Втор важен правец е Костјантинівка – Русите напредуваат од неколку насоки, вклучувајќи од северот на Торецк и Часив Јар.
Днепропетровска област
Руската офанзива продолжува на границата меѓу Доњецка и Днепропетровска област – северно и западно од Велика Новосилка. Заземени се неколку села во долините на реките Вовча и Ворона. Русите ја преминаа Вовча и го зазедоа селото Филија.
Оваа криза на фронтот веројатно го принуди украинското раководство да префрли резерви, можеби дури и од Сумската област.
