Под режисерската палка на Џејмс Ган, кој зад себе има шарени, духовити и често ексцентрични филмови како Чувари на галаксијата и Одредот самоубијци, „Супермен“ изгледа како научно-фантастичен Б-филм со буџет од сто милиони долари. Љубителите на стрипови ќе уживаат во референците и непредвидливите детали, но пошироката публика можеби ќе се изгуби во гласната, хаотична и претрупана нарација.
Наместо да го започне од почеток, Ган неочекувано нè фрла во „средината“ на приказната: Супермен веќе три години го чува Метрополис, неговата романса со Лоис Лејн е во тек, а Лекс Лутор (Николас Хоулт) веќе води кампања против него. Овој пристап има свои предности – избегнување на досадната експозиција – но и недостатоци: емоционалната длабочина и органскиот развој на ликовите се жртвувани заради брзина.
Филмот е визуелно бомбастичен и идејно еклектичен – Крипто, суперкучето, се појавува со ентузијазам, „Роботите на Супермен“ со наметки патролираат во позадина, а мета-коментарите за дезинформации, геополитика и технолошка закана ѕвечат како ехо од други, посериозни филмови. Тука се и Зелен Фенер, Хокгерл и Мр. Терифик – маргинални ликови што, наместо да го надополнат Супермен, го одвлекуваат фокусот од неговата централна приказна.
Иако филмот има моменти на искрена забавност и духовитост – нешта што се заштитен знак на Џејмс Ган – нивниот ефект брзо се губи во метежот од ликови, универзуми и чудовишта. Ган изгледа како да се плаши дека нема да добие втора шанса, па решил сè да стави во еден филм: клонови, хипнотички очила, вселенски милиции, па дури и џиновско лебдечко око наречено „димензионален империјал“.
Проблемот е што сите тие чудни идеи поминуваат премногу брзо. Облакодери паѓаат, чудовишта газат низ градот, ликови скокаат низ паралелни универзуми – но без наративна тежина или емоционален влог. Сè е брзо, гласно и визуелно привлечено, но ништо не остава вистински впечаток.
Заклучок:
„Супермен“ на Џејмс Ган е храбар, неконвенционален и често фасцинантен обид за обновување на DC универзумот. Но, во обидот да биде оригинален и „гиковски кул“, филмот станува пренатрупан, раздвоен и исцрпувачки. За посветените обожаватели на стрипови, ова е игралиште полно со препознавање и љубов. За останатите – тоа е хаотичен галактички воз што брзо минува покрај нив, оставајќи ги со прашање: Дали ова беше само увертира или единствениот настап?
Оцена: 3 од 5 ѕвезди.
Извор: BBC
