Истражувачите од Универзитетот во Берн и Националниот центар за компетентност за планетарни истражувања (NCCR PlanetS), Швајцарија, развија предвидувач на планети слични на Земјата, базиран на машинско учење, кој ги идентификува планетарните системи кои би можеле да содржат планети слични на Земјата.
Моделот би можел значително да забрза и со тоа да направи револуција во потрагата по планети погодни за живот.
Овие таканаречени егзопланети имаат потенцијал да бидат домаќини на живот. Егзопланета е секоја планета која орбитира околу ѕвезда различна од сонцето. Егзопланета слична на Земјата орбитира околу својата ѕвезда во таканаречената зона погодна за живеење, каде што може да постои течна вода на нејзината површина.
Тоа е местото каде што планетарните научници мислат дека најверојатно ќе се најде вонземски живот.
Вештачката интелигенција работеше спектакуларно добро кога се применува на податоци за планетарни системи со познати својства и потенцијални планети слични на Земјата.
„Моделот идентификуваше 44 системи за кои постои голема веројатност да содржат неоткриени планети слични на Земјата“, рече д-р Жан Давул, главен автор на трудот објавен оваа недела во списанието Astronomy & Astrophysics.
„Понатамошната студија ја потврди теоретската можност овие системи да бидат домаќини на планети слични на Земјата“, рече Давул, која го разви моделот како дел од нејзината докторска теза на Одделот за вселенски истражувања и планетарни науки на Институтот за физика на Универзитетот во Берн.
Според Давул, алгоритмот постигнува вредности на точност до 0,99, што значи дека „99% од системите идентификувани со моделот за машинско учење имаат најмалку една планета слична на Земјата“.
„Тоа е еден од ретките модели ширум светот со вакво ниво на сложеност и длабочина, што овозможува предвидливи студии“, рече коавторот д-р Јан Алиберт, ко-директор на Центарот за простор и хабитабилност на Универзитетот во Берн.
„Ова е значаен чекор во потрагата по планети со услови поволни за живот и, на крајот, во потрагата по живот во универзумот“, додаде тој.
Се смета дека новиот модел го намалува времето потребно за избор на ѕвездени системи со потенцијал за планети слични на Земјата, дозволувајќи им на астрономите да ги насочат своите телескопи само на најперспективните цели, а со тоа ги зголемува шансите за пронаоѓање живот надвор од Земјата.
