Истражувачите анализирале над 120.000 фрагменти од коски и 16.000 камени алатки, со јасни траги од употреба на оган. Научниот тим открил дека неандерталците со камени чекани ги кршеле долгите коски богати со коскена срж, кои потоа со часови ги вареле. Мастите што испливувале на површината ги собирале откако ќе се изладат.
Ова укажува на организирано складирање, преработка и долгорочно планирање, што го побива стариот мит дека неандерталците биле „примитивни и необразовани“.
Професорот Вил Робрукс, коавтор на студијата, истакна:
„Ова е уште еден доказ дека неандерталците биле интелигентни, стратешки организирани и одлично приспособени на својот екосистем.“
Зошто маста била толку важна?
Во исхрана што главно се базира на посно месо, без доволно масти, може да дојде до т.н. „протеинско труење“ – опасна состојба која предизвикува недостаток на енергија. Мастите, добиени од коски, биле спасоносен извор на калории за овие ловци-собирачи.
Во локалитетот биле откриени остатоци од најмалку 172 крупни животни, меѓу кои коњи, елени и изумрените бикови „турови“. Неандерталците целно ги избирале коските што содржеле најмногу срж.
Истражувачите претпоставуваат дека маста ја консумирале како „масна супа“, во која додавале лешници, желади или шумски плодови, а можеби ја складирале и за подоцнежна употреба.
Според археолозите:
„Ова е најјасен досега пронајден доказ за намерно и систематско извлекување масти во праисторискиот период. Неандерталците биле стратешки организатори со извонредни вештини за преживување.“
Локалитетот Неумарк-Норд се смета за најдобро документиран пример на производство на масти од коски во каменото доба.
