Настапот беше полушеговит, но зад него стоеше млада личност која уште тогаш го носеше духот на бунтот и оригиналноста што ќе ја дефинира неговата иднина.
Млад бунтовник со порака
Во интервјуто, Боуви – тогаш уште Дејвид Џоунс од Бромли – зборуваше како претседател на „Друштвото за спречување на суровост кон мажите со долга коса“. Со сериозен тон, тој изјави:
„Последниве две години слушаме коментари како ‘Драга!’ или ‘Можам ли да ти ја носам чантата?’. Време е тоа да престане.“
Организацијата, иако повеќе сатирична отколку активистичка, симболично ја отсликуваше културната промена во Британија на 60-тите – судирот меѓу конзервативната генерација по Втората светска војна и младите кои преку изгледот го изразуваа својот идентитет.
Од шега до културна револуција
Боуви и неговите пријатели – членови на неговиот тогашен бенд The Manish Boys – тврдеа дека имаат поддршка од илјадници млади низ Британија. Иако настапот беше повеќе медиумски трик отколку реално движење, тој најави нешто многу подлабоко: одбивањето на младиот Боуви да се вклопи во очекувањата на општеството.
Во годините што следеа, тој го испробуваше секој можен музички и моден правец – од мод стилот до хипи-експерименти – сè додека не го најде својот сопствен израз. Во 1969 година, под новото уметничко име Дејвид Боуви, тој конечно ќе го достигне пробивот со песната Space Oddity.
Од долгата коса до вселенскиот човек
„Space Oddity“ го претстави Боуви како Major Tom – осамениот човек изгубен во космосот, алегорија за изолацијата на младоста. Таа комбинација на музика, уметност и емоционална дистанца стана негова препознатлива формула. Со текот на годините, Боуви ќе се претвори во икона на самопреправањето: од Ziggy Stardust и глам рок ѕвезда, до авангардист кој ја дефинираше музиката на 70-тите и 80-тите.
Бунтовник и во дигиталната ера
До крајот на 90-тите, Боуви повторно беше визионер – овојпат во сферата на интернетот. Во интервју во 1999 година за Newsnight, тој предвиде дека интернетот ќе стане „новото бунтовно средство“ и дека неговото влијание врз општеството ќе биде „и возбудливо и застрашувачко“.
„Како млад човек сакав да бидам музичар затоа што тоа изгледаше бунтовнички. Денес, ако започнував повторно, ќе го изберев интернетот – таму е вистинската субверзивна енергија,“ изјави тој.
Од подбив до инспирација
Од момчето што се бранеше од потсмев поради долга коса до уметник што ја преобликуваше поп-културата, Боуви остана симбол на слободата да се биде различен.
Како што самиот рече многу години подоцна: „Секој човек има право да изгледа и да звучи како што сака – тоа е суштината на уметноста и животот.“
