Во 2030 година, Меѓународната вселенска станица (ISS) ќе биде деорбитирана и насочена кон изолирана зона во Пацификот.
Од ноември 2000 година, 24 часа дневно, 7 дена во неделата, НАСА и нејзините меѓународни партнери одржуваат постојано човечко присуство во ниска орбита на Земјата – вклучувајќи најмалку еден Американец – што наскоро ќе достигне 25 години.
Во историјата на вселенските летови, ISS е едно од најголемите човечки достигнувања – симбол на меѓународна соработка меѓу САД, Европа, Канада, Јапонија и Русија. Но, сите добри нешта имаат крај.
Како инженер по воздухопловство со над 30 години искуство во областа и 17 години во НАСА, тешко ми паѓа да гледам како ISS заминува. Од 1998 година, станицата е дом на значајни истражувања во областа на материјалите, биотехнологијата, астрономијата, Земјините науки и други.
Повеќе од 4.000 експерименти се изведени на ISS, резултирајќи во над 4.400 научни трудови. Меѓу нив се подобрувања на кристализацијата на лекови против рак, создавање вештачки мрежници, ултрачисти оптички влакна и секвенционирање ДНК во орбита.
Иако ISS ќе биде пензионирана, НАСА нема да се повлече од ниска орбита. Наместо тоа, агенцијата ќе премине кон комерцијални станици. Во 2021 година, НАСА објави поддршка за развој на приватни вселенски станици, инвестирајќи над 400 милиони долари во овој процес.
Во 2025 година, започна втората фаза од партнерството – поддршка на компании кои ќе дизајнираат станици што можат да примат четири лица во орбита најмалку 30 дена. Целта е НАСА да ги користи овие станици за мисии – слично како со ISS, но преку комерцијални услуги.
Во меѓувреме, Кина ќе продолжи со својата станица Тијангун, која веќе четири години е постојано населена. Ако ISS заврши со активноста, Тијангун ќе стане најдолго населена вселенска станица.
До тогаш, уживајте во погледот – ISS и понатаму ќе светка на ноќното небо, блескава и тивка, како потсетник на тоа што човештвото може да постигне.
