Следната голема потрага по драгоцени минерали можеби ќе се случи многу поблиску до Земјата отколку што се мислеше, не во далечниот астероиден појас, туку на нашата сопствена Месечина.
Ново истражување сугерира дека астероиди богати со вредни суровини веќе го „испорачале“ својот товар на Месечината, оставајќи го распрснат во илјадници ударни кратери.
Според проценките, дури 6.500 кратери би можеле да содржат метали од платинска група, како што се платина, паладиум и родиум, пишува Science Alert.
Покрај тоа, истражувачите наведуваат дека околу 3.400 кратери би можеле да содржат вода во форма на хидратизирани минерали – ресурс од клучно значење за идни човечки мисии и поставување бази на Месечината.
„Овие вредности се еден до два реда поголеми од бројот на астероиди блиски до Земјата кои содржат руда, според проценките на Елвис (2014),“ пишува тимот предводен од независниот астроном Џајант Ченамангалам. „Ова имплицира дека можеби е поисплатливо да се рударуваат астероидите што веќе се урнале на Месечината, отколку оние што орбитираат околу Земјата.“
Предности на вселенското рударство
Идејата за рударство надвор од Земјата нуди решенија за неколку горливи проблеми. Природните ресурси на Земјата се ограничени, а традиционалното рударство често има разорни последици врз животната средина – уништување на живеалишта, загадување и исцрпување.
Од друга страна, вселенското рударство може да го поттикне понатамошното истражување на вселената. Пристапот до вода на Месечината, на пример, значително би ја олеснил логистиката на мисиите, намалувајќи ја потребата за транспорт на вода од Земјата.
Месечината – пореална цел од астероидите
Иако многу астероиди се сметаат за богати извори на скапоцени метали, нивното рударство е соочено со бројни предизвици: високи трошоци, ретка достапност и тешко предвидливо движење.
Месечината, за разлика од тоа, е на позната оддалеченост, има стабилна орбита и секогаш е свртена со истата страна кон Земјата. Иако ни рударењето на Месечината не е лесно, е многу пореално и поизводливо отколку „ловот“ по астероиди.
Траги од астероиди во кратерите
Истражувачите се фокусираа на ударните кратери како потенцијални локации на ресурси. Според теоријата, металните астероиди донеле метали од платинска група, додека карбонатните астероиди носеле вода.
Иако ударот на астероид врз Месечината предизвикува испарување на дел од материјалот, поновите докази покажуваат дека значаен дел може да преживее, особено во големи и сложени кратери. Во таквите кратери, остатоците од астероидите се често насобрани во централниот врв, создавајќи концентрирани наоѓалишта.
Со анализа на бројот на кратери, тимот стигнал до импресивни бројки:
До 6.500 кратери со пречник поголем од еден километар можат да содржат метали од платинска група. Ако фокусот се насочи на поголеми кратери (со пречник над 19 км) со дефиниран централен врв – каде е најверојатно да се најде рудата – тогаш бројот на потенцијални локации се сведува на 38.
Слично, до 3.350 кратери би можеле да содржат вода, а 20 од нив се сметаат за особено ветувачки.
Овие статистички податоци ја прават Месечината побогата со ресурси дури и од некои од астероидите блиску до Земјата.
Што следува?
Иако рударењето на астероиди и понатаму останува цел за подалечната иднина, Месечината сè повеќе се наметнува како попрактичен и реален прв чекор.
Следниот предизвик е прецизно да се идентификуваат кратерите со најголем потенцијал и да се развие технологија за нивна експлоатација.
Авторите на студијата, објавена во списанието Planetary and Space Science, предлагаат пристапот да се базира на далечинско сензорирање од орбита околу Месечината.
Таквиот метод би бил значително поисплатлив од испраќање скапи лендери на локации со неизвесен исход и би помогнал во селекција на највредните цели за идни мисии.
