1 мај секогаш ќе остане врежан како најцрниот ден во светот на Формула 1. На овој ден во 1994 година, за време на Големата награда на Сан Марино во Имола, животот го загуби легендарниот бразилски возач Ајртон Сена, кој многумина го сметаат за најдобриот возач на сите времиња.
Трагедијата не започна само со неговата смрт – таа викенд беше обележана со серија шокантни инциденти. Во петокот, на првиот ден од квалификациите, Рубенс Барикело доживеа страшна несреќа и само благодарение на брзата интервенција на славниот неврохирург Сид Воткинс, го преживеа ударот.
Во саботата, 30 април, австрискиот возач Роланд Раценбергер трагично загина откако при брзина од 315 км/ч удри во ѕидот – неговиот болид имал скршено предно крило, што тој не го знаел. Оваа смрт не беше доволна за да се откаже трката. Под притисок на спонзори и телевизиски права, беше донесена одлука трката да се одржи.
Во неделата, на православен Велигден, Сена, возејќи за Вилијамс, ја започна трката, следен од Михаел Шумахер, кој беше во подем. Во 7. круг, на опасната кривина Тамбурело, Сена загуби контрола. Неговиот болид директно удри во бетонски ѕид со брзина од над 200 км/ч. Ударот беше разорен – предниот тркало се одвои и го удри Сена во шлемот, нанесувајќи му смртоносни повреди на главата.
Неколку секунди по ударот, снимките покажуваат како Сена мирува во болидот, а потоа едвај го мрда шлемот – последниот знак на живот. Тој беше веднаш пренесен во болница, но во 15:00 часот, 43 минути по несреќата, неговото срце засекогаш престана да чука.
Ајртон Сена почина на само 34 години. Три пати беше светски шампион и беше обожаван од фанови низ целиот свет – не само поради неговиот талент, туку и поради неговата храброст, човечност и страст кон трките.
Неговата смрт доведе до значајни безбедносни реформи во Формула 1 кои спасија безброј животи во следните децении.
