На 9 ноември 1923 година, во Минхен бил уапсен австрискиот војник кој се борел во Првата светска војна. Причина за апсењето бил обидот за државен удар, заедно со неговите приврзаници и членови на новата Нaцистичка партија. Станува збор за Адолф Хитлер, кој не можел да се помири со одлуките на Парискиот мировен конгрес и барал начин да ја врати „славата“ на Германија.
По Првата светска војна, Германија се соочила со економски и политички предизвици. Глад и разруха владееле, а населението чувствувало срам поради обврските кон Антантата. Нacизмот се појавил како нова политичка опција, нудејќи нацистички наратив кој звучи привлечен за разочараното население.
На 8 ноември 1923, Хитлер и околу две илјади симпатизери марширале низ Минхен, но биле растерувани од полицијата, при што загинале околу петнаесет луѓе. Хитлер бил уапсен неколку дена подоцна во предградие, каде се крел.
Неговото судење било медиумски покриено и Хитлер го искористил за промоција на своите идеи. Осуден на пет години затвор, тој бил сместен во Ландсберг, каде работел на „Mein Kampf“. Сепак, по девет месеци бил ослободен, што му овозможило да продолжи со политичката кариера.
Девет години подоцна, Хитлер станал канцелар на Германија, започнувајќи трансформација на земјата во тоталитарен режим и водечка сила во следниот голем европски конфликт.
