Микропластиката е насекаде – во воздухот што го дишеме, водата што ја пиеме, храната што ја јадеме. Таа е пронајдена во човечки органи, крв, тестиси, плаценти, па дури и мозоци.
Иако целосните здравствени последици од изложеноста на микропластика сè уште не се познати, научниците истражуваат можни врски со машка неплодност, воспаленија, болести на црниот дроб, метаболички нарушувања и срцеви удари или мозочни удари.
Земјите се обидуваа изминатите години да постигнат глобален договор за пластика со цел намалување на изложеноста на луѓето и штетата врз дивиот свет и екосистемите. Но, најновите преговори пропаднаа во август 2025 година. Повеќето пластики се произведуваат од хемикалии добиени од фосилни горива, а земјите производители на нафта, вклучувајќи ги и САД се противат на мерки кои би го ограничиле производството на пластика.
Иако глобалните и федерални решенија се чини дека се далеку, политиките за ограничување на штетите од микропластиката се здобиваат со поддршка на државно и локално ниво.
Забрана на додадена микропластика: сјај, конфети и вештачка трева
Некои микропластики се намерно произведени мали и се додаваат во производи – како сјајот во козметиката, конфетите или гумени зрнца за вештачка трева. Овие мали честички лесно завршуваат во околината – воздухот, водата и почвата.
Калифорнија предлага забрана на пластичен сјај во производи за лична нега. ЕУ веќе забрани сјај и додадена микропластика во 2023 година. Некои градови во САД (како Бока Ратон, Флорида) забранија пластични конфети. Вештачките тревници ослободуваат микропластика – некои општини во Конектикат и Масачусетс размислуваат за нивна забрана.
Намалување на секундарната микропластика: текстил и гуми
Повеќето микропластики не почнуваат како мали – тие се создаваат со распаѓање на поголеми предмети. Два главни извори се:
Синтетичка облека – полиестер, најлон и акрил. Франција ќе бара филтри во сите нови машини за перење од 2029 година. Неколку сојузни држави во САД размислуваат за слични закони. Гуми за возила – тие ослободуваат честички при абење. Калифорнија бара од производителите да заменат токсични хемикалии како 6PPD-quinone.
Регулација на отстранување на отпад
Некои микропластики доаѓаат од начинот на кој се фрла отпадот vлажни марамчиња – содржат пластика и се фрлаат во WC. Закони за обележување („не фрлај во тоалет“) се усвоени во Њујорк, Калифорнија и Мичиген. Градежништво – микропластика од материјали и прашина завршува во канализации. Некои општини долж брегот на Њу Џерси воведоа правила за контрола на такви емисии.
Мали чекори со големо влијание
Микропластиката е тежок проблем, но не е нерешлив. Иако глобалните решенија се бават, државите и градовите покажуваат пат напред. Нивните акции може да послужат како основа за поголеми реформи во иднина.
