„Местото е избелено, мртва зона“ – аларм за драматичен пад на биодиверзитетот во срцето на Велика Британија

Некои од најубавите пејзажи во Велика Британија, меѓу кои и прочуениот Дартмур, се претвораат во еколошки пустини, предупредуваат експерти.

Дартмур, национален парк познат по својата сурова убавина и богатото културно наследство, денес се соочува со сериозна еколошка криза. Иако е формално заштитен како подрачје од посебен научен интерес, состојбата на неговите природни живеалишта драстично се влошува.

Активистите и експертите алармираат дека влажните предели, тревниците и планинските дабови шуми, кои некогаш биле дом на редок и разновиден див свет, сега се сведени на униформирани простори под силно влијание на прекумерно пасење и палење на вегетацијата. Популациите на птици како златниот пловер, црвената тетреб и прстенестиот узел се исчезнати или на работ на истребување.

Најновата проценка на „Натурална Англија“ открива дека само 0,1% од заштитените подрачја во Дартмур се во добра состојба, додека површината со неповолна и опаѓачка состојба се зголемила двојно од 2013 година.

„Дартмур умира“, вели активистот Тони Вајтхед. „Она што треба да биде најдобро е најлошото. Овие предели се целосно деградирани.“

Проблемот не е изолиран. Иако националните паркови се замислени како симбол на природна заштита, многу од нив, според научниците, се во полоша еколошка состојба отколку необележаните предели. Во Англија, реално се заштитени помалку од 3% од земјиштето – далеку од целта да се заштитат 30% до 2030 година.

Вајтхед и писателот Гај Шрабсол, активисти за зачувување на природата, укажуваат на тивката еколошка катастрофа. „Навикнати сме да се восхитуваме на драматичните карпи и широките погледи“, вели Шрабсол, „но забораваме дека тоа треба да бидат живи екосистеми.“

Состојбата на вресот, боровинките и длабокиот тресет е посебно алармантна. Поради прекумерното пасење и сезонските палења, покривката со врес во некои области опаднала од 25% на само 1%. Тресетот, кој е суштински за складирање јаглерод и одржување на водниот баланс, е деградиран, а на негово место никнуваат монотони тревни површини без жив свет.

„Ако некогаш треба да опишете пустина што се наоѓа на обичен предел – таа е тука“, предупредува Вајтхед. „Местото е избелено, тоа е мртва зона. А знаеме колку богато може да биде.“

Останува отворено прашањето: дали британските власти ќе реагираат навреме за да спречат целосно исчезнување на животот од овие некогаш идилични пејзажи?

Извор: The Guardian

е-Трн да боцка во твојот инбокс

Последни колумни