Еден изолиран случај на лепра беше потврден кај странски работник во Хрватска и две жени во Романија, ретка бактериска болест која денес е претежно успешно контролирана во светот, но сè уште е присутна во некои делови од Азија и Африка. Лепрата, позната и како Хансенова болест, е хронична инфекција предизвикана од бактеријата Mycobacterium leprae, која се карактеризира со долг период на инкубација и бавен развој на симптомите.
Како се шири?
Оваа болест се шири преку долготраен, близок контакт со лице кое не е лекувано, најчесто преку капки од носот и устата на пациентот при кашлање или кивање. Повеќето луѓе кои биле изложени на бактериите не ја развиваат болеста, бидејќи имунолошкиот систем природно ја отфрла инфекцијата. Лепрата не се пренесува лесно и едноставниот контакт како што се ракување, прегратка или споделување оброк не претставува значителен ризик.
Повеќе од 95% од луѓето се отпорни на бактерии
Според податоците од Светската здравствена организација, повеќе од 95% од луѓето се природно отпорни на бактеријата што предизвикува лепра, па затоа болеста не се развива во повеќето случаи и покрај контактот со пациентите. Секоја година, околу 150.000 нови случаи се регистрираат во светот, главно во Индија, Бразил и Индонезија, додека е исклучително ретка во Европа.
Симптоми години по инфекцијата
Симптомите може да се појават години по инфекцијата и најчесто вклучуваат промени на кожата кои губат осет и оштетување на периферните нерви, што доведува до вкочанетост, слабост или губење на чувството во екстремитетите. Ако болеста не се лекува, може да доведе до тешка невропатија и трајни деформитети.
Лекување и превенција
Добрата вест е дека лепрата е излечива. Стандардната мултимедикаментозна терапија (МДТ), препорачана од Светската здравствена организација, комбинира најмалку три антибиотици и обично се администрира од шест до 12 месеци, во зависност од формата на болеста. Раната дијагноза и навремениот третман не само што му помагаат на пациентот, туку и брзо го намалуваат преносот на инфекцијата на други.
За превенција, се препорачува следење и лекување на контактите на пациентите, честопати со администрација на една доза од превентивниот лек рифампицин на луѓе кои биле во контакт со пациентот подолго време, а во некои ситуации, вакцинацијата со BCG вакцината може да обезбеди дополнителна заштита.
