Двата сателити ќе се разделат за еден месец или нешто повеќе и ќе летаат на растојание од 150 метри кога ќе стигнат до својата дестинација високо над Земјата, усогласувајќи се со Сонцето, така што едното летало фрла сенка на другото.
За тоа ќе биде потребна екстремна прецизност, од само еден милиметар. За да ја задржат својата позиција, сателитите ќе се потпираат на GPS, следење ѕвезди, ласери и радио врски и ќе летаат автономно.
Секое „лажно“ затемнување треба да трае шест часа кога ќе започнат операциите следната година. Првите резултати од „затемнувањето“ би требало да бидат достапни во март.
Секое вселенско летало во облик на коцка има дијаметар помал од 1,5 метри. Сателитот за засенчување држи диск што ќе го блокира сонцето од телескопот на другиот сателит. Тој диск ќе ја имитира Месечината при целосно затемнување на Сонцето.
„Затемнувањата“ ќе се создаваат најмалку двапати неделно, со вкупно шест часа секој пат за набљудување на короната. Фреквенцијата ќе зависи од сончевата активност и ќе биде благодет за научниците кои сега треба да патуваат низ светот за само три до пет минути за време на повременото затемнување.
„Ова има огромно научно значење покрај тестирањето на летот на формации со висока прецизност“, рече директорот за технологија и инженерство на Европската вселенска агенција Дитмар Пилц.
Научниците се особено заинтересирани да дознаат зошто сончевата корона е потопла од површината на Сонцето и сакаат подобро да ги разберат исфрлањата на короналната маса, ерупциите на милијарди тони плазма со магнетни полиња во вселената.
Добиените геомагнетни бури можат да ја нарушат струјата и комуникациите на Земјата и во орбитата. Ваквите испади може да произведат и поларна светлина на неочекувани места.
Мисијата вредна 210 милиони долари, наречена Проба-3, има цел да трае најмалку 1.000 часа за време на нејзината двегодишна работа. Откако ќе заврши работата, двата сателити постепено ќе се спуштаат додека не изгорат во атмосферата.
