Историјата на огнометот е долга повеќе од илјада години и започнала во средновековна Кина. Постојат два настани кои историчарите ги споменуваат. Првиот е случајното откритие на барутот од анонимниот алхемичар кој го барал еликсирот на животот во кинеската династија Танг (7. век). Вториот тврди дека барутот го открил монах по име Ли Тан во 9. век, за време на династијата Сонг. За него бил изграден храм, а на 18 април Кинезите го слават денот на откритие на петардите.
Алхемичарите продолжиле да експериментираат со оваа експлозивна мешавина која ја нарекле Хуо Јао или „хемиска оган“. Брзо откриле дека ако се стави во стебло од бамбус и се запали, произведува блесок.
Во 10. век, петардите започнале да се користат за воени цели, првенствено за засплашување. Подоцна, во 11. век, процентот на шалитра во барутот бил зголемен на 75%, а петардите започнале да се развиваат. Од огнени стрели – споени бамбусови петарди, околу 1200. година настанале така наречените земни пацови кои се движеле непредвидливо, а тие инспирирале развој на ракети. Брзо потоа, од огненото копје настанал првиот топ, кој овозможил лансирање на стрели или камења на поголеми далечини.
Европа ги запознала петардите во 13. век, кога ги увезол Роджер Бекон. Во тоа време, Марко Поло на крајот на 13. век им донел петарди на Италијаните од Ориентот, а Италијаните биле фасцинирани од убавината на светлосниот ефект на експлозијата. За време на италијанската ренесанса, огнометот се развил во уметничка форма, а метали биле додавани на воените ракети за да им дадат различни бои.
Осветлените небесни фонтани брзо станаа престижни низ Европа и омилен додаток на кралските забави и венчавки. Во 18. век, започнал јавен ватромет, а Вилијам Шекспир исто така користел пиротехнички ефекти во своите претстави. Интересно е што неговиот театар „Глобус“ бил уништен поради пожар предизвикан од пиротехника.
Иако се користат за забавување, пиротехничките средства се опасни за дивите животни и домашните миленичиња – можат дури да предизвикаат смрт од страв. Затоа, сè повеќе се бараат потиви и подеднакво ефективни алтернативи за ватромет, особено на големите прослави како Нова година.
