Францускиот претседател Емануел Макрон го именува министерот за одбрана Себастијен Лекорно за нов премиер, што е веќе петти пат во помалку од две години да ја менува функцијата шеф на влада. Одлуката е донесена по отстранувањето на Франсоа Бајру од функцијата само девет месеци по преземањето на должноста поради неговите предлози за намалување на државниот долг.
Лекорно (39) се смета за лојален соработник на Макрон, а со неговиот избор претседателот јасно покажува дека сака да продолжи со политиката на економски реформи насочени кон бизнис заедницата. Во рамки на таа политика се намалени даноците за компаниите и богатите, а возраста за заминување во пензија е зголемена.
Овој потег, сепак, може да ја оддалечи Социјалистичката партија од соработка со Макрон и да ја направи владата зависна од молчеливата поддршка на крајно десничарското Национално обединување на Марин Ле Пен во парламентот.
Првиот предизвик е буџетот
Лекорно веднаш треба да најде компромис околу државниот буџет за 2026 година. Точно несогласувањата околу буџетот му ја чинеле функцијата на неговиот претходник Бајру, кој застапуваше строги заштеди за намалување на дефицитот. Францускиот дефицит моментално е речиси двојно поголем од дозволената граница на ЕУ од 3% од БДП.
Политичкиот потрес во Париз дополнително ја ослабнува втората најголема економија во еврозоната, додека земјата се задлабочува во долгови. Одлуката на Макрон да остане на истиот економски курс може да му чини скапо политички, особено затоа што анкетите покажуваат дека гласачите сакаат промени, а синдикатите веќе најавуваат масовни протести во среда под слоганот „Блокирај сè“.
Лекорно: од кадар на Саркози до човек од доверба на Макрон
Себастијен Лекорно влегол во политика како тинејџер, волонтирајќи за Николас Саркози кога имал 16 години. Со 18 стана градоначалник на мало место во Нормандија, а со 22 години Саркози го назначи за најмлад советник во неговата влада.
Подоцна ја напушти конзервативната партија Републиканци и во 2017 година премина во центристичкиот покрет на Макрон, веднаш по неговиот избор за претседател. Пет години подоцна ја водеше неговата кампања за реизбор. Како министер за одбрана, Лекорно беше задолжен за зголемување на воениот буџет и играше важна улога во обликувањето на европската политика за безбедносни гаранции за Украина во случај на мировен договор со Русија.
Близок до Макрон, Лекорно исто така одржува дискретен канал за комуникација со крајната десница – минатата година, според медиумите, вечераше со Марин Ле Пен и Јордан Бардел. Претставници на Националното обединување за Ројтерс потврдија дека би можеле да му дадат молчелива поддршка на Лекорно.
Со именувањето на Лекорно, Макрон јасно стави до знаење дека сака по секоја цена да го зачува својот економски наследен курс, иако тоа значи ризик од понатамошно продлабочување на политичките поделби во земјата.
