Но, ако постоел бенд кој успеал да завладее со тие тврдоглави листи, тоа биле Битлси.
Не само што „фантастичната четворка“ уште со првиот сингл во 1962 година, Love Me Do, веднаш влегоа во топ 20, туку за време на нивната богата кариера целосно ги променија поп-листите и ги издигнаа поп-композициите на ново ниво. Со своите експериментални и смели песни, тие отворија пат кон сложени хитови што ќе ги заменат тогашните шаблонски комерцијални нумери.
Во раните години, Битлси доминираа со поп-хитови што редовно ги одржуваа во врвот на британските и американските топ-листи. Еден од првите примери е синглот From Me To You од 1963 година, кој тогаш стана нивниот најдолго рангиран број еден хит во Велика Британија.
Вистинската револуција, сепак, дојде кога во 1964 година првпат стапнаа на американско тло. Во наредните години тие освоија дури 20 први места на Billboard Hot 100, повеќе отколку 18-те што ги имаа дома.
Но еден сингл особено се издвојува: Hey Jude, магнум опусот на Пол Мекартни.
Песната беше снимена во 1968 година, за време на работата на „Белиот албум“, иако не беше дел од него. Со траење од седум минути – двојно подолго од просечен поп-хит – многумина мислеа дека нема да се пробие на листите. Сепак, Hey Jude стана глобален феномен, достигнувајќи прво место во 19 земји и останувајќи дури девет недели на врвот на американската Billboard Hot 100.
Тој рекорд ја направи најдолго рангираната песна на Битлси на број еден во САД, титула што ја задржа речиси цела деценија, сè додека во 1977 година Деби Бун не ја објави You Light Up My Life. На крајот, песната Love Child на The Supremes ја симна од врвот легендарната балада на Битлси.
Иако фановите можат бескрајно да дебатираат која песна требало да биде нивниот најголем хит, бројките не оставаат сомнеж: во 1968 година Hey Jude беше неприкосновена на светските поп-листи.
Извор:
