Бриџит Ан Марие Бардо (Brigitte Bardot), често позната како B.B., е една од најпознатите француски актерки на 20‑от век, чие влијание се протега од филмот и музиката до модата и активизмот за права на животните. Родена е 28 септември 1934 година во Париз, Франција, и почина во декември 2025 година на 91‑годишна возраст.
Светот на шоу‑бизнисот
Бардо е родена и raised во Париз во богато буржоаско семејство. Како тинејџерка, студирала балет и на 15‑годишна возраст се појавила на насловната страница на женското списание Elle, што означило почеток на нејзината кариера како модел.
Во 1952 година ја започнува и својата филмска кариера со мала улога, а по неколку споредни улоги, следи првиот голем успех кој ја лансира во меѓународна сензација.
Филмски пробив и светска слава
Бардо станала светски позната со улогата во „And God Created Woman“ (1956) (Et Dieu… créa la femme), режирана од Роже Вадим, кој бил и нејзин сопруг во тоа време. Филмот предизвикал вистинска сензација поради својот либерален приод кон женската сексуалност и ја направил Бардо интернационален секс‑симбол, симбол на сексуалната револуција и на стилот на живеење во 1950‑тите и 1960‑тите.
Ваквата улога веднаш ја катапултирала во центарот на светските медиуми, а нејзината природна убавина, харизма и енергија ја направиле меѓу најпознатите и најфаталните фигури на тогашното кино.
Биографски филмови и значајни улоги
Во текот на својата кариера, Бардо глумила во 47 филмови, при што многу од нив биле значајни за француската и светската кинематографија.
Некои од најпознатите филмови во кои се појавила се:
- „And God Created Woman“ (1956) – нејзиниот најпознат филм кој ја направи глобална ѕвезда.
- „Vie privée“ (1962; A Very Private Affair) – драмски филм кој ја покажува нејзината актерска зрелост.
- „Le Mépris“ (1963; Contempt) – работена со Jean‑Luc Godard.
- „Viva Maria!“ (1965) – филм кој ја прикажува Бардо како авантуристички и комичен лик, со номинација за BAFTA за најдобра странска актерка.
Музичка кариера
Покрај филмот, Бардо имаше и музичка кариера. Во 1960‑тите години издаде албуми и работеше со музички автори како Serge Gainsbourg, што дополнително ја зацврсти нејзината популарност.
Нејзиниот музички стил комбинира француски шанзон со поп елементи, при што албумот Brigitte Bardot Sings (1963) содржел песни со широк спектар на звучни влијанија.
Награди и признанија
Бардо била призната не само со награди за улоги, туку и со почести како Легијата на честа во 1985 година, една од највисоките државни награди во Франција.
Филмските критичари често ја сметале за влијателна актерка, а францускиот претседател Шарл де Гол нарекол нејзино влијание врз француската култура еквивалентно на француските Renault автомобили — признавање на нејзината културна тежина.
Приватен живот
Бардо имала бурен приватен живот, вклучувајќи повеќе бракови и врски со познати личности.
Најпознат е нејзиниот брак со режисерот Роже Вадим, со кого работела на нејзиниот прв голем филмски успех. Потоа следеле врски и бракови со други актери и јавни личности, вклучувајќи ја и актерот Жак Шарие, со кого има син.
Подоцна во животот, Бардо се омажила за Бернар d’Ормал, поранешен советник на францускиот политичар Jean‑Marie Le Pen, што го поврза нејзиното име со крајно‑десничарски политички кругови.
Повлекување од шоу‑бизнисот и животински активизам
Во 1973 година Бардо се повлекла од глума и шоу‑бизнис, одлучувајќи да го насочи својот живот кон борба за правата на животните.
Во 1986 година го основа Fondation Brigitte Bardot, организација посветена на заштита на животните и борба против сурови практики како лов, експерименти и нехуман третман.
Над основачката фондација, нејзиниот активизам вклучувал напори за спречување на увоз на крзно, забрана на лов на тюлени, програми за стерилизација и заштита на кучиња без дом и други иницијативи.
Бардо исто така стана вегетаријанка и донираше средства за поддршка на овие програми, па дури и продаде дел од своите лични предмети за финансирање на фондацијата.
Контроверзии и политички ставови
Иако нејзиниот активизам за животните бил широко почитуван, Бардо била и контроверзна фигура поради своите политички и социјални изјави.
Таа беше више пати казнета со глоби за поттикнување на расна омраза поради свои коментари за имиграција и ислам во Франција, што предизвикало остри реакции и критики во јавноста.
Бардо останува една од најемблематичните фигури на француското и светското кино. Низ 1950‑тите и 1960‑тите години, нејзината улога во филмовите и нејзиниот стил станале предмет на културна револуција, влијаејќи на модата, филмот и перцепцијата за женските улоги.
Иако нејзината јавна слика е сложена поради контроверзни изјави, наследството на Бардо како актерка и како активист за животните продолжува да инспирира генерации.
