Роберт Кох, германски лекар, кој ги откри на бацилите за туберкулоза и колера, лауреат на Нобелова награда за медицина во 1905 година, со своите откритија спасил милиони човечки животи. Роберт Кох бил германски лекар и микробиолог, кој ги открил причините за најопасните болести во 19 век.
Роден на 11 декември 1843 година во Клаустал, оставил неизбришлив белег во медицинската наука, каде што Кох се смета за татко на модерната бактериологија, пренесува Index.hr.
Уште како дете покажувал исклучителна интелигенција и љубопитност, научил да чита и пишува пред да почне со училиште. Студиите по медицина ги завршил на Универзитетот во Гетинген, каде дипломирал во 1866 година. По завршувањето на студиите работел како лекар на различни места, но токму неговото самостојно истражување, започнато во аматерска домашна лабораторија, ги отворило вратите кон историските откритија.
Едно од неговите први големи достигнувања било откривањето на бактеријата Bacillus anthracis, причинител на антракс, во 1876 година. Кох докажал дека оваа бактерија е одговорна за оваа смртоносна болест, што било прв научен доказ кој ги поврзува одреден микроорганизам со одредена болест.
Овој момент бил клучен за прифаќањето на теоријата на квасци за болести, идејата дека микроорганизмите предизвикуваат болести, што до тогаш била контроверзна теорија.
Неговото најпознато дело, сепак, се појавило неколку години подоцна. Кох на 24 март 1882 година го објавил своето откритие на бактеријата Mycobacterium tuberculosis, причинител на туберкулоза. Во тоа време, туберкулозата била една од најсмртоносните болести во светот, одговорна за смртта на милиони луѓе.
Ова откритие претставувало пресвртница во разбирањето и борбата против болеста, правејќи го името на Кох синоним за научни иновации и посветеност на медицинскиот напредок.
Кох во 1883 година, за време на експедиција во Египет и Индија, ја идентификувал бактеријата Vibrio cholerae како причинител на колера.
Неговото истражување за колерата овозможило подобро разбирање на ширењето на болеста преку контаминирана вода, што довело до воведување на клучни мерки за јавно здравје за контрола на епидемиите.
За систематско поврзување на микроорганизмите со одредени болести, Кох напишал труд за четирите основни постулати на бактериологијата. Трудот бил револуционерен за тоа време и претставувал прв чекор кон ширење на свеста за микробите како причина за болести.
Кох и Пастер
И покрај професионалното ривалство со францускиот научник Луј Пастер, Кох неуморно работел на подобрување на разбирањето на заразните болести.
Пастер и Кох, секој на свој начин, ја обликувале научната парадигма која засекогаш ја промени медицината.
Додека Пастер ја популаризирал теоријата на квасци преку експериментите со ферментација и вакцини, Кох ја потврдил теоријата во медицинската пракса со изолирање специфични организми кои предизвикуваат болести.
Во некои научни кругови, особено медицински, откритијата на Пастер не биле признаени се додека не биле дополнително потврдени од Кох. Причината била што Пастер не бил лекар по професија, туку хемичар и биолог, па неговата работа понекогаш била дискредитирана. Роберт Кох бил основач на Кралскиот пруски институт за заразни болести во Берлин, денес познат како Институт Роберт Кох, кој и натаму има клучна улога во јавното здравје.
Неговата работа за туберкулозата му донела Нобелова награда за физиологија или медицина во 1905 година, а неговото наследство и понатаму ги инспирира научниците во борбата против заразните болести.
Роберт Кох на Бриони
Роберт Кох пристигнал на Јадранот во 1900 година по повик на австрискиот претприемач и индустријалец Паул Купелвизер. Купелвизер имал намера да изгради културен центар на Бриони и да ја зголеми туристичката посета на островите, но плановите не биле остварливи поради распространетата ендемска маларична состојба.
По две години истражување, Кох ја открил причинителот на маларија и брзо пронашол начин да го сопре ширењето на болеста. Наредил исушување на мочуриштата за да се намали бројот на комарци, преносители на болеста.
По проектот на Кох, Бриони не добиле само културен центар, туку и центар за обука на малариолози во Хрватска, каде се школувале многу средноевропски лекари од тоа време.
Кох починал во 1910 година во Германија. Неговата смрт била одбележана со голема церемонија, а и денес неговото име е познато низ целиот свет.
Веројатно спасил милиони луѓе со своите откритија и се памети како „најпознатиот лекар на 19 век“.
