Кога се зборува за богатството во поранешна Југославија, првото име што на сите им паѓа на памет е Јосип Броз Тито. Тој живеел во резиденции низ целата земја, на островот Бриони, има луксузни возови, јахтата „Галеб“, лимузини и авионска флота. Сепак, сето тоа не било негово приватно богатство – се работело за државни ресурси кои Тито ги користел како доживотен претседател.
Од друга страна, во системот на социјализам, каде што приватната сопственост била ограничена, постоеле луѓе кои успеале да се збогатат. Најбогат приватен граѓанин на СФРЈ кон крајот на осумдесеттите години бил угостител од Скопје, кој во 1988 година пријавил приход од неверојатни 171 милион динари. Оваа информација ја објавила тогашната Пореска управа, а пренеле домашните медиуми. Сепак, не се знае кој точно бил овој угостител од Скопје – неговото име не е забележано во медиумите или архивите. Единствено што се знае е дека неговиот пријавен приход бил најголем во Југославија меѓу граѓанскиот сектор.
Покрај него, високо котирани биле и разни приватни претприемачи – угостители, занаетчии, па дури и некои музичари и професори – кои успевале да заработат повеќе од многу директори на државни компании.
Тито против најбогатиот приватник во СФРЈ:
Тито
- Резиденции во Белград, Загреб, Љубљана и на Бриони
- Островот Бриони како лична оаза
- Јахта „Галеб“ и луксузни возови
- Лимузини и авиони под државна застава
- Неограничен пристап до државното богатство.
Најбогат приватник (угостител од Скопје, 1988)
- Пријавен приход: 171 милион динари
- Приватни вили и ресторани
- Статус на „милионер“ во земја каде што просечната плата била само неколку стотици долари
- Богатство стекнато исклучиво на пазарот.
