Многу млади од Gen Z започнуваат да нарекуваат своите посети во тоалет – ,,кампување во тоалетот”. Не станува збор за физиолошка потреба, туку за потреба од емоционално повлекување и ментално „рестартирање“ во свет преполн со стрес и преоптовареност.
Зошто Gen Z го сака ова изолирано моментално отстапување?
- Простор за мирување – во споредба со непредвидливи деловни простории, бучавни домски или јавни ситуации, затвореното и бездезно опкружување во тоалет создава чувство на контрола.
- Лесно достапно бегство – не им треба на лице место терапевт или свечен одмор. Тие едноставно ја заклучуваат вратата, седат, слушаат музика, прават ASMR, читаат или едноставно го празнат умствениот простор .
- Емоционална регулација– многумина го користат овој простор за да се справат со анксиозност, депресија или трауми. Некои изјавуваат дека оваа активност потекнува уште од детството, кога тоалетот бил единствениот безопасен простор во бурните моменти дома.
Што велат критичарите?
Иако некои сметаат дека тоа е безначаен начин за рестарт и самодополнување, други укажуваат на негативни ефекти:
- Може да биде израз на поизразени ментални состојби (депресија, анксиозност, PTSD) и не само „чудна навика“ .
- Во јавни или работни тоалети, „тоалет-камперите“ го блокираат користење на тоалетот од оние што навистина им е потреба – со што предизвикуваат фрустрации и конфликти .
Истражувања и контекст
Истражувања во САД покажуваат дека 1 од 2 Американци некогаш користат јавен тоалет не само за физиолошка, туку и за психолошка пауза. Овој број се зголемува на околу 50 % кај Gen Z, што само ја потврдува нивната потреба од моментална ретрит-терапија во хаотичниот денешен живот .
Психолошката перспектива
Тоалетот како просторно затворено место нуди чувство на контрола: светлоста може да се прилагоди, телефонот да се исклучи, а вратата се заклучува. Ова предизвикува процес на неволно смирување и „враќање во рамнотежа“.
Psychology Today освен тоа, нѐ потсетува дека состојбите како депресија, анксиозност и PTSD често се поврзани со практики каде луѓе продолжуваат да остануваат во „сеопфатни тивки“ простори како што се тушеви и тоалети .
Што значи ова за иднината?
- За здравството: Може да укажува на потреба за достапни ментални рехабилитациски простори на работни места и училишта.
- За архитектурата: Уште поголемо внимание кон приватноста во јавни простори – подобри звучни изолации, семејни кабини, зони за ментален одмор.
- За културните дискурси: Тоа е знак дека Gen Z се бори да најде рамнотежа и „мал простор за себе“ во свет што постојано ги облева информациите.
“Kaмпувањето во тоалет” не е само тренд – туку современа форма на микротерапија, едноставен начин да се обнови умот во свет што не мирува. Доколку се користи умерено, може да биде здраво бегство. Меѓутоа, важно е да не се претвори во избегнување на реалните предизвици. Во секој случај, доколку се прави премногу, можеби е знак за подлабока потреба од стручна помош.
