Во првата детална карта на геномот на гренландската ајкула (Somniosus microcephalus), истражувачите предводени од тим од Универзитетот во Токио пронајдоа генетски особини кои штитат од рак, го намалуваат воспалението и помагаат во поправка на двојната спирала на ДНК.
Половина милениум е значаен временски период, така што гренландските ајкули кои се родени во времето на Галилео и Шекспир и денес можат да пливаат.
Наодите на јапонските истражувачи би можеле да помогнат во идните истражувања за долг и здрав живот.
„Овие геномски анализи нудат нови сознанија за молекуларната основа на исклучителната долговечност на гренландската ајкула и ги истакнуваат потенцијалните генетски механизми кои би можеле да ги информираат идните истражувања за долговечноста“, пишуваат истражувачите во нивниот труд.
Тие собраа примероци од ткиво од заробена женка ајкула од Гренланд пред да ја пуштат назад во дивината. Користејќи секвенционирање со висока прецизност, тимот успеа да идентификува 86,5 проценти од очекуваниот геном за кодирање на протеините од ајкула.
Оваа ајкула имала повеќе копии на гени кои промовираат поправка на ДНК и имунолошка функција отколку што биле пронајдени кај другите долговечни видови кои живееле пократко. Истото важи и за гените кои го контролираат сигналот NF-kB – што е поврзано со намалување на воспалението и одржување на клетките непроменети и функционални, известува Science Alert.
Мутациите во гените поврзани со запирање на растот и ширењето на ракот, исто така, се чини дека играат улога во долговечноста на ајкулите, открија истражувачите.
„Предлагаме класичната патека за сигнализација NF-kB да е клучна за извонредната долговечност на S. microcephalus, бидејќи ја регулира клеточната пролиферација, миграцијата, поправката на ДНК, апоптозата и имунолошкиот одговор, кои се тесно поврзани со воспаление, рак и автоимуни болести“, пишуваат истражувачите.
Овие импресивни риби можат да пораснат во должина од над 6 метри и да тежат повеќе од 1.000 килограми. Тие не достигнуваат репродуктивна зрелост до зрелата старост од 150 години – што ги прави ранливи на влијанија од околината и човековата активност.
Подлабоко разбирање на геномот на гренландската ајкула треба да открие повеќе за тоа како таа живее и оттаму да ни помогне да го заштитиме овој вид. Значењето на студијата, сепак, оди подалеку од ајкулите: учењето на генетската основа на нејзиниот долг живот може да даде увид што го подобрува здравјето на луѓето и очекуваниот животен век.
„Идните истражувања треба да вклучуваат секвенционирање на повеќе поединци од различни морски региони за подетално да се разјасни динамиката на глобалната популација“, пишуваат истражувачите.
Истражувањето сè уште не е објавено во рецензирано списание, но е достапно на серверот за предпечатење bioRkiv.
