Мора да се нагласи дека единствениот вистински начин да се препознае вистинскиот мед е исклучиво модерната лабораториска анализа, која ја одредува природноста на медот. Постојат повеќе методи кои се применуваат, пред се во однос на изотопите, кои го одредуваат потеклото на шеќерот во медот, односно од кои растенија се добива шеќерот во медот. Така, ако во медот се најде шеќер од шеќерна репка, трска, ориз, пченка и слично, тогаш тоа значи дека медот не е природен, туку дека во него се додадени странски шеќери. Таквиот мед не смее да се нарекува мед, туку мора да се повлече од пазарот и да се уништи.
Воопшто не им е лесно на потрошувачите на мед кои сакаат да јадат чист пчелен мед без адитиви, кој како таков е единствениот што има позитивно биолошко влијание врз нашиот организам.
Подолу ви откриваме осум совети кои ќе ви помогнат да го препознаете вистинскиот мед и да избегнете производи кои содржат адитиви или засладувачи.
1. Проверете го потеклото на медот
Првиот чекор во препознавањето на природниот мед е да се провери потеклото на производот. Вистинскиот мед доаѓа од локални пчели и не содржи адитиви или засладувачи. На етикетата, производителите често даваат информации за потеклото на медот, вклучувајќи ја земјата и регионот од кој потекнува. Доколку на пакувањето пишува дека медот се произведува во странство, постои можност да се работи за комерцијален мед кој може да содржи адитиви.
2. Изглед и текстура на мед
Вистинскиот мед може да има различни бои, од светло жолта до темно кафеава, во зависност од видот на растенијата од кои пчелите собираат нектар. Вистинскиот мед е густ и леплив, додека комерцијалниот мед е често течен и потенок поради процесот на пастеризација и додавањето вода. Исто така, вистинскиот мед често се кристализира со текот на времето – ова е нормален процес и знак дека медот не е преработен.
3. Мирисот на мед
Вистинскиот мед има богат и пријатен мирис кој варира во зависност од видот на нектарот, било да е тоа лаванда, костен, багрем или други цветни извори. Ако медот има вештачки мирис или е едвај забележлив, тоа е знак дека најверојатно е преработен или збогатен со вештачки вкусови.
4. Тестирање на густината на медот
Еден од најпознатите тестови за препознавање на вистински мед е тестот за вода. Земете една чаша ладна вода и ставете една лажичка мед. Природниот мед полека ќе потоне на дното на чашата во својата густа форма, додека комерцијалниот мед кој е разреден или има адитиви брзо ќе се раствори во водата.
5. Вкусот на медот
Вистинскиот мед има богат и комплексен вкус кој варира од вид до вид. Некои медови може да бидат послатки, додека други може да имаат мала горчина (како костеновиот мед). Ако медот има премногу едноставен или „евтин вкус“, веројатно не е сосема природен.
6. Цената на медот
Вистинскиот мед обично е поскап од комерцијалните верзии, бидејќи бара повеќе труд, собирање и преработка и често се произведува во помали количини. Ако цената изгледа премногу ниска за вистинската работа, тоа може да биде знак дека производот не е целосно природен.
7. Тест со хартиена крпа: Дали медот е реален?
Друг популарен тест што можете да го пробате е тестот за хартиена крпа. Ставете капка мед на хартиена крпа и оставете ја неколку часа. Природниот мед нема да остави влага на хартијата бидејќи е густ и помалку впива. Од друга страна, комерцијалниот мед, кој може да содржи вода, често остава влажни траги на крпата.
8. Читајте етикети
Внимателно прочитајте ги етикетите и декларациите на производите што ги купувате. Ако медот го има префиксот „пекара“, знајте дека неговиот квалитет е променет на полошо, а во некои случаи може да има и многу лош, кисел вкус. Вистинскиот природен мед не смее да има никакви адитиви, бои или мириси.
