Јапонската влада одобри предлог-буџет за одбраната за фискалната 2026 година во износ поголем од 9.000 милијарди јени (околу 58 милијарди долари), што претставува рекордно ниво на воени трошоци за земјата. Буџетот е зголемен за 9,4 отсто во однос на претходната година и е дел од петгодишниот план за значително јакнење на воените капацитети.
Фокусот на новиот буџет е ставен на развој на офанзивни способности, зајакнување на крајбрежната одбрана, како и на набавка на крстосувачки ракети и беспилотни летала. Станува збор за четврта последователна година во која Јапонија значително ги зголемува издвојувањата за војската.
Премиерката Санае Такаичи изјави дека зголемувањето на буџетот е неопходно во контекст на зголемените тензии со Кина, особено поради ситуацијата околу Тајван, кој Пекинг го смета за дел од својата територија. Таа во ноември предупреди дека Јапонија би можела да биде вовлечена во конфликт доколку Кина преземе воени чекори против островот.
Под притисок од САД, Токио вети дека ќе ја достигне целта од два отсто од БДП за одбрана до март, две години порано од првично планираното. Истовремено, Јапонија најави и ревизија на својата безбедносна и одбранбена политика до крајот на 2026 година.
Во рамки на буџетот, повеќе од 970 милијарди јени се наменети за јакнење на ракетните капацитети, вклучително и набавка и распоредување на подобрената ракета земја–брод „Тип-12“, со дострел од околу 1.000 километри. Првиот контингент од овие ракети ќе биде распореден во југозападната префектура Кумамото до март, една година порано од планираното.
Поради стареењето и намалувањето на населението, јапонските власти сè повеќе се насочуваат кон беспилотни системи. За таа цел, околу 100 милијарди јени ќе бидат инвестирани во воздушни, морски и подводни дронови за надзор и одбрана на крајбрежјето, во рамки на системот „Штит“, чија целосна примена е планирана за 2028 година. Во почетната фаза, Јапонија планира да се потпре на увоз на ваква опрема, можно од Турција или Израел.
Зголемувањето на воениот буџет претставува значително отстапување од повоената доктрина на Јапонија, која со децении ја ограничуваше употребата на сила исклучиво на самоодбрана, и укажува на постепена, но јасна промена во безбедносната стратегија на земјата.
