Седуммесечниот Мохамед е едно од тие деца. Неговите тенки раце штрчат од хулахопки со насмеано емоџи лице и натпис „насмеано момче“ – поинаку би звучело како невина детска облека, но овде изгледа како сурова шега.
Мохамед тежи едвај четири килограми и веќе вторпат е хоспитализиран. Неговото лице е исцрпено, екстремитетите – само кожа и коски, а ребрата очигледно штрчат. „Најмногу се плашам дека ќе го изгубам внукот поради неухранетост“, вели неговата баба Фаиза Абдул Рахман, која и самата чувствува вртоглавица од глад. Ден претходно, единственото што го јадела било парче пита леб, кое го платила 15 шекели (околу 3 фунти). „И неговите браќа и сестри гладуваат. Има денови кога легнуваат да спијат без ниеден залак.“
Други деца, како Мохамед Алива, страдаат од истата судбина. Роден здрав, но без можност да добие мајчино млеко – неговата мајка е премногу неухранета, а семејството можело да обезбеди само две конзерви адаптирано млеко.
Во болницата „Друштво за добротворни пријатели на пациенти“ веќе нема доволно простор – десетици деца се делат по 12 кревети. Во цела Газа, функционираат само два педијатриски тима, а дневно над 200 деца бараат третман.
Педијатарот д-р Мусаб Фарвана секојдневно се бори да спаси животи, често безуспешно. „Честопати се чувствувам скршено – има нешто толку едноставно што му е потребно на детето за да преживее, а ние не можеме да го обезбедиме“, вели тој. Три деца починале оваа недела на интензивна нега, меѓу нив и девојче кое можело да преживее – доколку само имале интравенски калиум.
Хуманитарна катастрофа создадена од човекот
Иако меѓународните организации со месеци предупредуваат на претстојна глад, Газа сега се соочува со најтешката фаза. Само оваа недела, за три дена се регистрирани 43 смртни случаи поврзани со глад – бројка што брзо го надминува претходниот биланс од 68 починати.
Фаиза Абдул Рахман сведочи: „Дури и кога минатата година имаше блокади и строги контроли, не беше вака. Ова е најстрашната фаза што сме ја преживеале.“
Храната е сè поскапа и поретка. Цената на брашното е зголемена повеќе од 30 пати од почетокот на годината. Празни полици, гладни деца и немоќни родители се новата сурова реалност. Хуманитарните организации како MSF, Save the Children и Oxfam предупредуваат: „Нашите колеги се исцрпуваат пред нашите очи.“
Дури и оние со пари или влијание не можат да обезбедат храна – затоа што нема што да се купи.
Недостиг на храна, недостиг на лекови, недостиг на надеж
Шефот на Светската здравствена организација, Тедрос Аданом Гебрејесус, порача дека „голем дел од населението гладува“, и отворено го нарече тоа „масовно гладување предизвикано од човекот“.
Израел со месеци го ограничува влезот на храна и медицински материјали. Количините што стигнуваат се далеку од доволни за основна исхрана на 2,1 милион жители. Повеќето веќе се ослабени од долготрајниот недостиг и постојаното раселување.
„Овде децата страдаат од глад веќе две години“, вели д-р Фарвана. „Проблемот не е само во тоа да се јаде нешто – телото има потреба од хранливи материи, а тие целосно недостигаат. Последиците од таа неухранетост се долгорочни – слаб имунитет, ранливост на болести, а без основни лекови, нема како да ги спасиме.“
Извор: The Guardian
