Микропластичните честички веќе се откриени во воздухот, водата, храната, пакувањето, синтетичкиот текстил и козметиката. Луѓето ги голтаат, ги вдишуваат или доаѓаат во контакт со нивната кожа секој ден.
Од белите дробови и бубрезите до мозокот, микропластиката е пронајдена во речиси секој дел од човечкото тело. Иако научниците сè уште не се сигурни за точното влијание врз здравјето, некои веќе изразија загриженост.
„Не сакам да ги плашам луѓето“, изјави за AFP Санџај Моханти, водечки автор на студијата што беше претставена на состанокот на Американското хемиско друштво и поднесена за рецензија за научна публикација, но сè уште не е објавена.
Нема докази за директна врска помеѓу микропластиката и промените во човековото здравје, вели овој истражувач од Универзитетот во Калифорнија, Лос Анџелес (UCLA).
Тој нагласи дека целта на студијата е да се прикаже досега малку истражен пат по кој ситни, често невидливи пластични честички влегуваат во човечкото тело – преку гума за џвакање.
Лиза Лоу, докторант на UCLA, џвакала седум парчиња гума за џвакање од десет различни марки, а потоа ѝ била извршена хемиска анализа на плунката: еден грам гума за џвакање испушта просечно 100 микропластични честички, но некои гуми испуштаат повеќе од 600. Научниците истакнуваат дека тоа значи дека лицето кое џвака 180 парчиња гума за џвакање годишно, може да внесе и до 30 илјади честички.
Сепак, тоа е занемарлива количина во споредба со многу други извори на внес на микропластика, забележува Моханти. На пример, други истражувачи минатата година процениле дека еден литар вода од пластично шише содржи во просек 240.000 микропластични честички.
За Оливер Џонс, професор по хемија на австралискиот универзитет RMIT, количината на микропластика пронајдена во гума за џвакање е „многу мала“, а проголтаните честички „веројатно поминуваат низ телото без никаков ефект“.
„Мислам дека сè уште не треба да престанеме да џвакаме гуми за џвакање“, вели тој.
