Патот до пронајдокот што го промени светот
Александар Греам Бел е роден во Единбург, Шкотска, во 1847 година. Неговиот татко, Александар Мелвил Бел, бил водечки експерт за говор и корекција на изговорот. Младиот Бел бил обучуван да ја преземе семејната работа, а уште како тинејџер започнал да предава говор и да експериментира со звукот.
Во 1870 година, неговото семејство се преселило во Канада, а една година подоцна Бел заминал во Бостон, каде што демонстрирал метода за подучување на глуви лица. Во 1873 година станал професор по вокална физиологија на Универзитетот во Бостон.
Во слободното време, Бел истражувал како да пренесе говор преку електричен сигнал, слично на теlegraфот. Ангажирал талентиран механичар, Томас Вотсон, и заедно поминале безброј ноќи во обиди да ја реализираат неговата визија. Во 1875 година, додека работел на својот хармоничен телеграф, Бел ги поставил основите за телефонот, создавајќи уред што електрично ги пренесува вибрациите на говорот помеѓу два приемници.
Телефонот станува реалност
На 14 февруари 1876 година, Бел поднел барање за патент во САД. Само неколку часа подоцна, американскиот пронаоѓач Елиша Греј поднел слична пријава за телефонски предавател и приемник. Сепак, бидејќи Бел бил прв, на 7 март му бил доделен патент бр. 174.465, со што станал официјален сопственик на телефонот и концептот за телефонски систем.
Три дена подоцна, на 10 март, Бел првпат успешно го тестирал телефонот во својот дом во Бостон. Во мај, го демонстрирал својот изум пред Американската академија на уметностите и науките, а во јуни – на Стогодишната изложба во Филаделфија. До октомври истата година, телефонот бил тестиран на растојание од две милји, помеѓу Бостон и Кембриџпорт.
Наследството на Александар Греам Бел
Бел не запрел со телефонот – тој подоцна го измислил фотофонот, уред што пренесувал говор преку светлосни зраци, и графофонот, апарат за снимање звук. Продолжил да работи со глуви лица, вклучувајќи ја и познатата едукаторка Хелен Келер. Од приходите на своите изуми, финансирал организации за образование на глуви.
Бел подоцна станал претседател на Националното географско друштво, а од 1895 година започнал да експериментира со летечки уреди, градејќи големи змејови што можеле да носат луѓе, како и хидроглисери.
Александар Греам Бел починал во 1922 година, во својот летен дом и лабораторија на островот Кејп Бретон, Канада.
