Во денешниот дигитален свет, телефоните станаа неизбежен дел од нашето секојдневие. Ги носиме со себе на работа, во кревет, па дури и на трпезата. Иако технологијата ни овозможува поврзаност и пристап до информации, гледањето во телефонот за време на оброкот може да има сериозни последици – и за телото, и за умот, и за односите со другите.
Кога гледаме во телефон додека јадеме, вниманието ни е поделено. Наместо да бидеме свесни за вкусот, текстурата и количината на храната, ние јадеме механички, без размислување. Ова често води до прејадување, бидејќи мозокот не регистрира кога сме сити. Храната станува секундарна активност, а не момент на задоволство. Со тек на време, ваквото однесување може да доведе до нездрави навики, лоша исхрана и проблеми со варењето. Истражувањата покажуваат дека луѓето кои јадат додека гледаат во екран консумираат значително повеќе калории отколку оние кои јадат без дигитални дистракции.
Оброкот отсекогаш бил време за поврзување – со семејството, пријателите, па дури и со колегите. Кога телефоните се присутни на трпезата, тие го прекинуваат тој момент. Наместо разговор, секој е фокусиран на својот екран. Се губи комуникацијата, вниманието и емпатијата кон другите. Иако физички сме заедно, психолошки сме отсутни. Особено кај децата, ова може да има долгорочни ефекти врз развојот на социјални вештини и семејната поврзаност.
Јадењето треба да биде момент на пауза – време кога се одмараме од обврските и се поврзуваме со себе. Но, кога телефонот е присутен, менталниот замор се зголемува. Наместо одмор, мозокот продолжува да обработува информации. Се губи моментот на „тука и сега“, а тоа може да доведе до зголемен стрес и анксиозност, особено ако читаме негативни вести или се споредуваме со други на социјалните мрежи. Свесното јадење – каде што внимателно се ужива во секој залак – е поврзано со подобро варење, поголемо чувство на ситост и подобро расположение.
Телефоните не влијаат само на психата, туку и на телото. Кога јадеме без внимание, храната не се џвака доволно, што го отежнува варењето. Се јаде пребрзо, што може да доведе до надуеност, киселини и непријатност. Се игнорираат сигналите од телото, како ситост или непријатност. Со тек на време, овие навики како гледањето во екранот можат да доведат до хронични дигестивни проблеми.
Во многу култури, оброкот е свето време – момент за благодарност, заедништво и почит кон храната. Гледањето во телефон додека се јаде може да се смета за непочит кон домаќинот или готвачот, непристојност во друштво и губење на традицијата и ритуалите поврзани со храната. Со исклучување на телефонот, покажуваме почит – кон храната, кон себе и кон другите.
Телефоните ни нудат многу – информации, забава, поврзаност. Но, има моменти кога треба да ги оставиме на страна. Оброкот е еден од тие моменти. Со тоа што ќе се фокусираме на храната, на луѓето околу нас и на сопственото тело, не само што ќе јадеме поздраво, туку и ќе живееме посвесно. Следниот пат кога ќе седнеш да јадеш – пробај да го оставиш телефонот. Ќе се изненадиш колку подобро ќе се чувствуваш.
