Двата најголеми синдикални сојузи, CGTP и UGT, првпат по 12 години настапија обединето, спротивставувајќи се на сеопфатните и контроверзни реформи на трудовото законодавство што ги предлага владата, пренесува BBC.
Последен пат синдикатите ја обединија силата во 2013 година, за време на должничката криза во еврозоната, кога „тројката“ меѓународни институции бараше намалување на плати и пензии како услов за финансиска помош. Иако денес Португалија е меѓу најбрзо растечките економии во еврозоната, премиерот Луиш Монтенегро инсистира дека е неопходно „отстранување на ригидностите“ на пазарот на трудот за, како што вели, „компаниите да бидат попрофитабилни, а работниците подобро платени“.
Но, отпорот што ги дочека реформите ја изненади дури и неговата малцинска влада десен центар, особено откако еден пратеник од неговата партија воедно член на извршниот одбор на UGT гласал за штрајкот.
Што е спорно во реформите?
Од повеќе од 100 предложени измени, најголеми реакции предизвикуваат оние што би им дозволиле на работодавачите долготрајно продолжување на привремени договори, укинување на забраната за отпуштање и веднаш повторно ангажирање преку надворешни соработници, како и елиминирање на обврската за враќање на работа на неправедно отпуштените работници.
Младите Португалци би можеле најмногу да ги почувствуваат последиците. Додека дел од нив сметаат дека реформите се неопходни за економски напредок, многумина се загрижени дека сигурноста на вработувањето дополнително ќе ослабне. „Познавам премногу луѓе кои не можат да најдат стабилна работа“, вели фоторепортерот Едуардо Фереира.
Синдикатите предупредуваат на „напад врз работничките права“
CGTP го нарече пакетот „директен напад врз сите работници, особено врз жените и младите“, додека UGT оценува дека предложените мерки се „толку неумесни во услови на економски раст и силен пазар на труд, што јасно фаворизираат работодавачи“.
Политичкиот контекст дополнително ги усложнува преговорите: владата нема парламентарно мнозинство и затоа мора да бара поддршка од либералната Иницијатива Либерал (IL) и од крајната десница Chega. Иако лидерот на Chega, Андре Вентура, има резерви, тој останува отворен за разговори, позиција што синдикатите ја користат за да го обвинуваат премиерот дека ги прекршил претходните ветувања дека нема да соработува со крајната десница.
Штрајкот се шири и во приватниот сектор
За разлика од претходните масовни штрајкови, тековната акција не е ограничена само на јавните служби. Во најголемата португалска фабрика, Volkswagen Autoeuropa, речиси 1000 работници минатата недела едногласно го поддржаа штрајкот.
„Верувам дека нема работник во оваа земја кој не би бил засегнат од негативните последици на оваа реформа“, изјави генералниот секретар на UGT, Марио Моурао. „На ова мора соодветно да се одговори.“
Штрајкот се одвива во чувствителен политички момент, во пресрет на претседателските избори во јануари. Неколку кандидати тврдат дека реформата е неуставна, а во португалскиот полупретседателски систем претседателот има право да одбие потпис, да ја испрати реформата на уставна проверка или да стави вето, што би можело дополнително да го пролонгира процесот.
Португалија денес е земја во застој, а исходот од овој најголем штрајк во последната деценија би можел да го одреди идниот тек на трудовата политика и политичката стабилност во земјата.
Извор: Index.hr
