Во последниве години, работата од дома стана стандард, особено меѓу младите. Но новите истражувања покажуваат нешто неочекувано: сè повеќе припадници на генерацијата Z размислуваат за враќање во канцелариите. Не поради носталгија, туку поради потребата од човечки контакт.
Според најново истражување, 45 проценти од младите изјавиле дека бараат работни места со повеќе социјална интеракција. Причината? Осаменост. Речиси 40 проценти од нив се чувствуваат изолирано поради работните околности. За многумина, канцеларијата не е само простор за работа, туку и место за дружење, поддршка и развој.
Интересно е што токму оние што се сметаат за најслободни – инфлуенсерите – се покажале како најосамени. Скоро половина од нив велат дека нивната работа ги прави да се чувствуваат изолирано, а една третина размислуваат да се вратат на традиционална работа во наредните години.
Ова поттикнува прашање: дали канцелариите повторно стануваат привлечни за младите? Можеби не како што беше порано – со фиксно работно време и строги правила – туку како простор што нуди рамнотежа меѓу професионалното и личното. Младите бараат флексибилност, но и присуство. Не им е доволно да комуницираат преку екрани – сакаат разговори во живо, спонтани идеи, па дури и заеднички ручек.
Секако, не сите се подготвени за целосно враќање. Многумина би избрале хибриден модел – неколку дена во канцеларија, останатите од дома. Но дури и тоа е показател дека канцеларијата не е мртва. Таа се трансформира.
Можеби генерацијата Z нема да ја врати канцеларијата во нејзината стара форма, но ќе ѝ даде нова смисла. Наместо симбол на рутина, таа може да стане простор за соработка, учење и вистински човечки контакт.
