Furiosa, најновото остварување во рамките на сагата Mad Max на Џорџ Милер, претставува епски додаток во веќе легендарниот универзум, кој комбинира дистописки наратив и моќна еколошка порака.
Приказната започнува со младата Фуриоза (играна од Alyla Browne) која живее во еден вид на рајски регион познат како Green Place. Но, нејзиниот мирен живот се нарушува кога бива киднапирана од садистичкиот војсководец Дементус (Chris Hemsworth), кој е изненадувачки ефективен во улогата на злобниот антагонист. Втората половина од филмот се фокусира на возрасната Фуриоза (Anya Taylor-Joy) и нејзиниот обид да се врати во домот, притоа соочувајќи се со бројни предизвици и опасности.
Филмот се истакнува со своите спектакуларни визуелни елементи и импресивни акциони сцени, што се типични за серијалот “Mad Max”. Камерата на Simon Duggan совршено ги доловува пустите предели и возбудливите акциони моменти, додека музиката на Tom Holkenborg создава динамична атмосфера која ја зголемува напнатоста во филмот.
Режисерот Милер уште еднаш ја покажува својата маестралност во создавање на епски сцени и комплексни ликови. Иако “Furiosa” не достигнува нивото на интезивност како “Fury Road”, сепак нуди длабока и емотивна приказна која ги задоволува љубителите на серијалот. Некои критичари забележуваат дека проширениот наратив понекогаш го забавува темпото, но генерално, филмот успева да го задржи вниманието на публиката со својата длабочина и визуелна убавина.
Милер и во ова продолжение ја истражува суровата динамика на човечкото преживување во свет опустошен и без природни ресурси, каде што дехуманизацијата на општеството е последица на уништувањето на природата.
Централната тематика на филмот е токму борбата за контрола на водата – елемент што во дистопискиот свет на Mad Max е симбол на живот, моќ и надеж. Еколошката порака е недвосмислена: неконтролираното искористување на природните ресурси води до општествена и морална деградација. Ликовите во Furiosa се претставници на отпорот кон ентитетското олицетворение на алчноста и деструктивноста.
Со својот визуелен спектакл, Милер создава моќна метафора за климатските промени и нивното влијание врз човештвото. Епските битки и хаотичната убавина на пустината се огледало на современите (не)грижи за екосистемот, прикажани преку интензивни акциони сцени и силен фокус на деталите. На крајот, Furiosa е приказна за отпор и храброст, а и предупредување – ако продолжиме со неконтролираното уништување на природата, може да завршиме во свет како тој на Милер: суров, безнадежен и лишен од хуманост. Оваа филмска визија, иако сместена во екстремна фикција, го рефлектира денешниот свет и нашата одговорност за иднината.
