Францускиот претседател Емануел Макрон побара француската електронска музика, позната како „French touch“, да биде впишана на списокот на нематеријално културно наследство на УНЕСКО – заедно со ирската харфа, јамајканскиот реге и кубанската румба.
„Ние сме пронаоѓачи на електро музиката. Тоа е нашиот ‘French touch’ и време е да го признаеме како дел од нашето културно наследство,“ изјави Макрон во интервју за француското радио Fréquence Gaie (FG).
Иницијативата доаѓа по примерот на Германија, која во 2023 година ја внесе берлинската техно сцена во националната листа на нематеријално наследство како форма на електронска музика која го обликувала културниот идентитет на Берлин од 1980-тите наваму.
Од Дафт Панк до светска слава
Францускиот „френч тач“ се појави во 1990-тите и експлодираше на меѓународната сцена преку имиња како Daft Punk, Cassius, Étienne de Crécy, Bob Sinclar, AIR и други. Жанрот не се дефинира само по звук, туку и по стилот и продукцијата – често користејќи семплови од диско, џез и хаус музика, со уникатен француски сенсибилитет.
Иако популарноста на овој бран се намали по почетокот на 2000-тите, влијанието остана присутно, со артисти како Justice, Phoenix и M83 кои продолжуваат да го носат духот на француската електро сцена низ светот.
Макрон истакна: „Јас ја сакам Германија и сум силен Европејец, но не мораме да учиме од другите. Ние сме тие што го започнаа ова.“
Француското културно портфолио расте
Франција веќе има неколку практики признаени од УНЕСКО – вклучително и багетата (2022), парфемите од Грас, Гвадалупскиот гвока и пејачката традиција малоја од Реинион.
Доколку и „French touch“ се најде на листата, тоа би било првпат современа урбана музичка сцена од Франција да добие такво признание.
Фановите на Дафт Панк дури се надеваат дека би можеле да ги видат повторно на сцена – „One more time“, како што би рекле тие, si’l vous plaît.
Кратка хронологија на „French touch“ (француски електронски звук)
Крај на 1980-ти / почеток на 1990-ти – Првите експерименти со електронска продукција во Франција, особено во Париз. Инспирација доаѓа од американски хаус и диско музика.
1995 – Daft Punk ја објавуваат „Da Funk“, сингл кој го дефинира „French touch“ звукот: филтрирани бас-линии, семплови од винтиџ диско и моќна продукција.
1997 – „Homework“ од Daft Punk станува глобален хит, отворајќи врата за други артисти: Cassius, Étienne de Crécy, Bob Sinclar, AIR.
2000-те – „French touch“ станува глобален тренд. Жанрот се проширува со влијанија од џез, соул, електро и техно.
2010 – 2020 – Повеќе уметници ја реинтерпретираат сцената (M83, Justice, Kavinsky, Phoenix). Дафт Панк се враќаат со „Random Access Memories“ (2013) и ја освојуваат Греми наградата.
2021 – Daft Punk официјално се разделуваат, но интересот за „French touch“ не згаснува.
Биографија на Daft Punk (Тома Бангалтер и Ги-Мануел де Омем-Кристо)
Формирани: 1993 во Париз, Франција. Членови: Thomas Bangalter и Guy-Manuel de Homem-Christo. Двајцата членови се познаваат од училиште и почнуваат со бендот Darlin’, пред да го создадат Daft Punk. : Инспириран од 70-тите и 80-тите – фанк, диско, хаус, со футуристичка продукција. Нивниот имиџ вклучува носење роботи-маски и ретко појавување во јавноста. Најпознати албуми: Homework (1997), Discovery (2001) – содржи „One More Time“, „Harder, Better, Faster, Stronger“, Random Access Memories (2013) – добитник на 5 Греми награди. Во 2021, преку видео насловено Epilogue, Daft Punk официјално објавуваат крај на нивната соработка.
