Во Франција денес има 113 напуштени ски-лифтови со вкупна должина од речиси 63 километри, од кои речиси три четвртини се наоѓаат во заштитени подрачја. Но, проблемот не е само скијачката инфраструктура.
Деградација на дивиот простор
Здружението за планинска дивина проценува дека има повеќе од 3.000 напуштени згради во француските планини кои постепено ги деградираат најбогатите диви предели во Европа. Станува збор за воен, индустриски и шумски отпад – стари кабли, бодликава жица, огради и машини.
Скијачкиот центар Сез брзо станува еден од тие загадувачи. Малата дрвена куќа на дното од првиот лифт ја губи својата изолација. Јажињата што некогаш ја означувале патеката се распаднале, а пластика паѓа од металните столбови. Старите бараки често содржат трансформатори, азбест, моторно масло и маст, кои на крајот се впиваат во почвата и водата.
Корозијата на металните конструкции изградени за време на Втората светска војна веќе доведе до промени кај растителните видови, навестувајќи што може да се случи ако столбовите останат да ‘рѓосуваат со децении.
„На латински велиме memento mori – запомнете дека сте смртници. Немојте да мислите дека создавате вечни работи; тие ќе станат застарени“, вели Николас Масон од Mountain Wilderness, која се залага за отстранување на старата скијачка инфраструктура. „Кога ќе ги изградите, запрашајте се: што ќе остане?“
Некои веруваат дека скијачките центри треба да останат како спомен-пејзажи, во чест на генерациите што живееле и скијале таму. Други веруваат дека тие треба да се вратат во природата, а машините што се распаѓаат да се отстранат.
