Доколку неодамнешните откритија за движењето на темната енергија се потврдат во науката, нашиот универзум ќе се распадне под сопствената гравитација во рамките на ограничен временски период, сугерираат нови пресметки. Научниците привремено го утврдија тој временски рок.
Врз основа на резултатите од голем број неодамнешни студии за темната енергија, новиот модел открива дека Универзумот има животен век од само 33,3 милијарди години. Бидејќи сега сме 13,8 милијарди години по Големата експлозија, ова сугерира дека ни остануваат нешто помалку од 20 милијарди години.
Во текот на следните 11 милијарди години, Универзумот ќе продолжи да се шири, пред да застане и да ја промени насоката, колабирајќи во хипотетички Голем Крик, според физичарите Хоанг Нан Лу од Меѓународниот центар за физика Доностија во Шпанија, Ју-Ченг Ќу од Универзитетот Шангај Џиао Тонг во Кина и соодветниот автор Хенри Таи од Универзитетот Корнел во САД.
„Во последните 20 години, луѓето веруваа дека космолошката константа е позитивна и дека универзумот ќе се шири засекогаш“, вели Тај, додавајќи: „Новите податоци се чини дека укажуваат дека космолошката константа е негативна и дека универзумот ќе заврши со Голема експлозија“.
Космолошката константа на која се однесува Ty е λ, воведена од Алберт Ајнштајн во неговата општа теорија на релативноста за да го опише ширењето на универзумот. Ако вредноста на λ е позитивна, тогаш таа дејствува како сила што постојано оди нанадвор, придонесувајќи за ширењето на универзумот. Ако λ е негативна, таа се однесува како константна гравитација што никогаш не исчезнува и на крајот може да го запре и да го врати ширењето.
Неодамнешните набљудувања укажуваат дека темната енергија може да се менува со текот на времето. Во новиот модел за анализите, сè укажува на мала негативна вредност на λ, иако сегашните податоци не исклучуваат дека λ е еднакво на 0. Бидејќи негативното λ влече навнатре, ова би го попречило, а не би помогнало, ширењето на универзумот.
„Сепак, универзумот навистина се шири, според огромното мнозинство докази. Но, врз основа на набљудувања и анализи, можеме да дојдеме до можно однесување на Универзумот ако комбинираме мал негативен λ со ултралесно аксионско поле кое денес се однесува како темна енергија.“
„Аксионите се ултралесни честички кои исто така може да се сметаат за вид поле што се протега низ вселената и за прв пат беа предложени како такви пред неколку децении како потенцијално решение за некои други проблеми во физиката на честичките“, објаснуваат научниците.
Во нивната нова анализа, Тај и неговите колеги го опишуваат аксионот како сила што му дава на универзумот мало нанадворно потиснување, но која полека се намалува со текот на времето.
Во овој момент, влијанието на дејството сè уште владее, туркајќи го универзумот нанадвор со големо забрзување, бидејќи гравитацијата слабее помеѓу телата што се движат сè подалеку и подалеку – така што универзумот сè уште забрзува според ова сценарио, објавува „ Дневник “.
