Основен договор на ЕУ
Со овој договор официјално беше воспоставена Европската унија преку интеграција на дотогашните Европски заедници и проширување на соработката во нови области, како што се надворешната политика, безбедноста и правосудството. Договорот воведе и европско државјанство, овозможувајќи им на граѓаните на земјите членки слободно движење, престој и работа во рамките на Унијата, како и учество на локални и европски избори во која било земја членка.
Дополнително, договорот постави рамка за создавање на Економска и монетарна унија (ЕМУ), вклучувајќи критериуми за конвергенција што земјите мораа да ги исполнат за да го усвојат еврото како официјална валута.
Критериуми за конвергенција
За да станат дел од Економската и монетарна унија и да го воведат еврото, земјите членки мораа да исполнат неколку економски услови:
- Инфлацијата не смееше да надмине 1,5 процентни поени над просекот на трите земји членки со најниска инфлација.
- Годишниот буџетски дефицит не смееше да надмине 3% од бруто домашниот производ (БДП), додека јавниот долг не смееше да надмине 60% од БДП.
- Валутата на земјата мораше да остане во рамките на предвидените граници на девизниот механизам најмалку две години без значителни девијации.
- Долгорочните каматни стапки не смееја да бидат повеќе од 2 процентни поени над просекот на трите земји членки со најниска инфлација.
Ратификација и стапување во сила
По потпишувањето, договорот мораше да биде ратификуван од сите земји членки според нивните национални процедури. Во некои држави, како Данска и Франција, беа одржани референдуми. Откако сите земји членки го завршија процесот на ратификација, Договорот од Мастрихт стапи во сила на 1 ноември 1993 година, со што официјално беше формирана Европската унија.
Создавањето на Европската унија и воведувањето на заедничко државјанство ја зајакнаа политичката поврзаност меѓу земјите членки. Со формирањето на Економската и монетарна унија и воведувањето на еврото, трговијата и економската соработка во рамките на Унијата станаа полесни и поефикасни.
Договорот исто така ги прошири надлежностите на Европскиот парламент и го воведе начелото на супсидијарност, со што се осигурува дека одлуките се носат на што е можно пониско ниво, поблиску до граѓаните.
Наследството на Договорот од Мастрихт
Договорот од Мастрихт претставува темел на модерната Европска унија, поставувајќи институционални и економски рамки што овозможија понатамошна интеграција и соработка меѓу европските држави. Неговите одредби и денес ја обликуваат работата на Унијата и влијаат врз животите на милиони европски граѓани.
