ДНК истражувањата покажуваат дека голем дел од приказните за Помпеја се измислени

Новите ДНК докази од зачуваните остатоци во Помпеја ги доведуваат во прашање долгогодишните претпоставки за полот и семејните врски на жртвите. Истражувањето ги оспорува традиционалните ставови за животите на жителите на Помпеја пред ерупцијата на Везув пред речиси 2.000 години.

Семејство замрзнато во времето од вулканската ерупција што ја погоди Помпеја пред речиси два милениуми. Мајка, татко и две деца – ова е една од многуте приказни измислени од набљудувачите на жртвите од трагедијата што го погоди овој древен град.

Доказите за ДНК штотуку објавени во списанието Current Biology сугерираат дека работите не се како што изгледаат.

„Откривме дека, всушност, сите четири лица биле мажи, што ја побива теоријата дека тие би биле татко, мајка и две деца. Освен тоа, тие всушност не биле биолошки поврзани едни со други“, вели Алиса Митник од Институтот за еволутивна антропологија Макс Планк во Германија.

Има и две лица во нежна прегратка за кои долго време се мислеше дека се сестри или мајка и ќерка.

„Овде повторно откривме дека барем едно од лицата е маж. И, повторно, тоа не беше мајчинска врска, што го побива овој најчест наратив кажан за нив“ вели Митник.

Тимот, кој вклучува и научници од Универзитетот Харвард и Универзитетот во Фиренца во Италија, се потпираше на генетски материјал зачуван речиси 2.000 години.

Откако вулканот Везув избувна и го уништи римскиот град во 79 н.е., телата закопани во калта и пепелта на крајот се распаднаа, оставајќи ги просторите каде што беа. Фигурите беа создадени од празнините во доцните 1800-ти.

„Низ децениите, кастинзите што се правеа во голема мера го отсликуваа естетскиот сензибилитет од тоа време. Така, можеби тие преминаа од погруб во поприроден изглед. Навистина не знаеме со колку гипс во текот на децениите можело да се манипулира, дури и да одговара на одредена форма или форма на телото“ вели Митник.

Истражувачите се фокусирале на 14 гипсови кои биле подложени на реставрација, извлекувајќи ДНК од фрагментираните скелетни остатоци кои биле измешани со нив. Тие се надеваа дека ќе го утврдат полот, родителството и генетското сродство на жртвите.

Истражувачите, исто така, потврдија дека граѓаните на Помпеја потекнуваат од различни потекла, но главно потекнуваат од имигранти од источниот Медитеран – нагласувајќи го широкиот модел на движење и културна размена во Римската империја. Помпеја се наоѓа на околу 240 километри од Рим.

Студијата се надоврзува на истражување од 2022 година, кога научниците за прв пат го секвенционирале геномот на жртвата од Помпеја и ја потврдиле можноста за враќање на древна ДНК од ретките човечки остатоци кои сè уште постојат.

Иако останува уште многу да се научи, велат научниците, ваквите генетски потези полека даваат вистинска слика за тоа како луѓето живееле во далечното минато.

е-Трн да боцка во твојот инбокс

Последни колумни