Неколку ноќи во Белград се одржуваат собири каде од една страна се граѓаните кои ја поддржуваат Дијана Хрка а од друга се поддржувачите на Александар Вучиќ, таканаречените чаци,.
Во центарот на протестот е Дијана Хрка, која во саботата започна штрајк со глад во близина на српскиот парламент. Нејзиниот син Стефан почина пред една година при уривање на покрив, а таа се бори за правда, тврдејќи дека одговорните до ден-денес не се гонети.
На повикот на Александар Вучиќ да се прекине штрајкот со глад, кој тој го нарече „политички настап“, Хрка остро одговори: „Еве ја работата: Вучиќ, ти си компетентен, сигурно си компетентен. Никој не ме повика лично, ова нема никаква врска со политиката, ова е моја борба за правда и вистина и за 16-те жртви, бидејќи никој не е гонет една година. Никој не се огласи, ниту обвинителството, ниту судот, ниту полицијата. Значи, да, Вучиќ, ти си сигурно компетентен.“
Таа потврди дека никој од врвот на државата не ја контактирал, иако по трагедијата, како што вели, сите ѝ ветиле дека одговорните ќе бидат приведени и кривично гонети.
На прашањето зошто по една година сè уште нема виновници, Хрка без двоумење одговори дека верува оти самото државно раководство ги штити. „Секако дека е така. Ова се луѓе кои се блиски до нив“, рече таа.
Дијана Хрка, исто така, зборуваше за притисокот на кој тврди дека е подложена од страна на тајната служба. Таа опиша низа вознемирувачки настани што се случиле во последните денови.
„Првиот ден се појавија на гробиштата. Ги игнорирав, навистина ги игнорирав. Вториот ден се појавија во црквата, што беше навистина грдо. Снимав за странски медиум и беше навистина грдо. Сфатив дека ме следат низ парковите, но го познавам тој дел од Белград малку подобро од нив, па избегав од нив. Не ми се приближија, само ме погледнаа. Им дадов до знаење дека знам дека се тие“, рече Хрка.
„До зградата каде што живеам имаше три автомобили паркирани, еден ден беа непријатни кон еден сосед. Во саботата одев во Нови Сад, секако, беа таму за мене. Во саботата, еден од луѓето на Кричко, неговите агенти, дури и ме бараше. Ме бараше во Нови Сад, секако се вратив порано бидејќи слушнав дека ме бара, па се вратив во Белград.“
„Во неделата кога требаше да дојдам тука, ми се јави човек од Безбедносната и разузнавачката агенција (БИА) и ме замоли да разговараме. Но, беше предоцна за разговор. Една година никој не ме повика да ме праша за моите закани, да ме праша како сум, туку само кога стана јасно дека ќе дојдам тука и ќе го исполнам моето ветување. Ја поканив БИА да дојде тука, меѓу овие луѓе, и да разговараме“, рече таа.
