Депресивните луѓе се свесни за нивните проблеми со меморијата и често ги нагласуваат, додека луѓето со деменција генерално не забележуваат или реагираат на промените во нивните ментални способности. Кај постарите возрасни лица кои имаат проблеми со меморијата и размислувањето, понекогаш е тешко да се препознае дали причината е деменција или депресија. Двата феномени се чести во староста, и можат да се преклопуваат – депресијата може да го зголеми ризикот од деменција, додека деменцијата може да доведе до депресивна состојба.
Кога депресијата изгледа како деменција
Депресијата кај постарите лица може да предизвика состојба позната како псевдодеменција – очигледен пад на интелектуалните способности што всушност произлегува од недостаток на енергија и мотивација. Луѓето кои страдаат од ова се често заборавни, побавни во движењето и размислувањето и може да изгледаат повлечено и незаинтересирано. Меѓутоа, за разлика од вистинската деменција, овој проблем обично се решава откако ќе започне терапијата – со подобрување на расположението, енергија, концентрација и враќање на менталната острина.
Како да ја препознаете разликата?
Иако депресијата и деменцијата може да имаат слични симптоми, постојат разлики кои помагаат да се разликуваат: грижа за стари лица. Луѓето со депресија немаат значителни тешкотии со говорот, пишувањето или координацијата на движењата
Брзина на опаѓање на менталната функција – Кај депресијата влошувањето се јавува побрзо отколку кај Алцхајмерова болест или други форми на деменција.
Ориентација – Луѓето со депресија обично не се дезориентирани, додека луѓето со Алцхајмерова болест често забораваат каде се и кој е датумот.
Меморија и внимание – Кај депресијата главен проблем е концентрацијата, додека кај деменцијата значително се губи краткотрајната меморија.
Говор и движење – Луѓето со депресија немаат значителни потешкотии со говорот, пишувањето или координацијата на движењата, додека овие способности често се нарушени при деменција.
Свесност за проблемот – Депресивните луѓе се свесни за нивните проблеми со меморијата и често ги нагласуваат, додека луѓето со деменција главно не забележуваат или реагираат на промените во нивните ментални способности.
Третман – зошто вреди да се проба?
Не постои едноставен, единствен тест кој со сигурност може да ја разликува депресијата од деменција (во раните фази). Дијагнозата се поставува врз основа на клиничка проценка, која вклучува детално интервју со пациентот и семејството, невропсихолошко тестирање, физички и лабораториски испитувања и снимање на мозокот (КТ, МРИ, ПЕТ). Бидејќи симптомите на депресија може да имитираат деменција, често се препорачува третман за депресија пред да се постави конечна дијагноза на деменција. Ако депресијата е основниот проблем, соодветната терапија може да донесе значително подобрување – личноста ќе биде поприсутна, ангажирана и повторно ментално почиста.
