Современиот потрошувач на информации мора внимателно да провери сè што ќе прочита. Дури и на искусните професионалци им е сè потешко да ги разликуваат вистинските од лажните информации, бидејќи низ порталите и мрежите тече неразбирлив океан од лажни вести. Но, проблемот не е само во текстовите што ги читаме, уште поголемо општествено зло произведуваат коментарите под нив.
Факт е дека овие коментари добија важно место во современиот свет, станаа важни како и самите вести, бидејќи понекогаш се повлијателни од самиот текст. И еве еден нов феномен, ужасното количество „отров“ со кое поединци и заедници се опсипуваат спонтано или организирано.
Ваков излив на гнев, строго насочена агресија, навреди и понижувања немаше во јавниот живот пред Интернет. За да изразите јавно мислење за било што, требаше да му напишете писмо на уредникот на весникот, а тој врз основа на неколку фактори ќе одлучи дали вашата ценета работа заслужува право да биде видена. Денеска нема уредници, а само неколку секунди нè делат од изјавата понудена до сите. Колку време им е потребно на луѓето да го напишат својот гаден, каустичен, навредлив или заканувачки коментар на тастатурата?
„Не, секој нема право на свое мислење, ако нема податоци, ако нема точност, основа во логика и општи хуманистички стандарди; ако е глупаво, со други зборови. Тоа воопшто не е мислење, туку тролска манипулација, која отвора простор за глупост и нетрпеливост. Фактот дека глупоста нема право на дискурзивен живот не претставува никаква опасност за демократијата, како што често сакаат да инсинуираат поддржувачите на „сопствено мислење“, туку напротив, го зголемува просторот на демократијата“.
Ова е извадок од антички текст на Светлана Слапшак. Почитуваната авторка овде ги проблематизира најлудите обиди да се влијае на јавното мислење преку социјалните мрежи. Сведоци сме на информативен парадокс од кој никој не е поштеден. Проверените, автентични информации се засенети од лоши браќа, политички и други спинови кои се произведуваат со налудничав интензитет и кои се закануваат да го освојат јавниот простор. Има моменти, главно кризни, во кои една вистинита информација е проследена со најмалку две лажни. Оние кои не внимаваат лесно можат да ги помешаат новинарството и параидеологијата.
Интернетот како идеја уште од создавањето е буквално револуционерен проект, пресвртница во историјата која, користејќи технолошки достигнувања, ги поврзува луѓето, го демократизира знаењето и ги подига комуникациските процеси на незамисливо ниво. Како што одминува времето, контраефектите се поизразени: демократизацијата на мислите, идеите и знаењето се заменета со тоталитарните аспирации и контрола на поединецот. Во исто време, од подземните слоеви на постоењето, на површината излегуваат поединци кои рикаат, навредуваат и манипулираат. Идеален терен за креаторите на паралелна реалност. На луѓето им е полесно да прифатат лажни информации кои не бараат дополнителен напор, отколку факти за кои е потребен труд.
Во најголем дел, живееме во време кое го проголта поединецот, тоа осамено, ранливо суштество кое најчесто не разбира што се случува околу него.
Извор: analiziraj.ba
