По воведувањето на драконските царини за држави ширум светот, потег што аналитичари го нарекоа „нуклеарна бомба врз меѓународната трговија“ – американскиот претседател Доналд Трамп одненадеж одлучи да „помилува“ над 75 земји со одложување на реципрочните царини за 90 дена. Тоа, како што истакнува магазинот Бизнис и финансии, се држави чии лидери, според Трамп, „молеле за преговори и се туркале кој прв ќе му се додвори“, па сега привремено добиле „награда“ во форма на 10% царинска стапка.
Од ова може да се заклучи дека Трамп пресметал оти му се доволни три месеци за да го „научи светот памет“, т.е. да испослува услови што по негово мислење се најповолни за САД, убеден дека другите држави ќе ги прифатат со воодушевување, гледајќи што можело да ги снајде.
Додавајќи дека „ништо не е готово“, Трамп веројатно смета дека ќе може полесно да ги уценува „молителите“ да се откажат од кинески производи – кои ги нарекува „лоши копии на американските“ – и да преминат на „многу поскапа, но оригинална“ американска стока. Во таа насока, тој ѝ ја зголеми царинската стапка на Кина од 104% на 125% и ѝ објави „војна до истребување“.
Германија – економски удар од царинскиот рат
Иако германскиот политичар Фридрих Мерц се надева на целосно укинување на трансатлантските тарифи, германските бизниси не делат негов оптимизам. Со извоз во САД вреден 161 милијарда евра, Германија има најголем суфицит од сите членки на ЕУ.
Според Институтот за економски истражувања од Келн (IV), царините од 20% би ја чинеле Германија 200 милијарди евра во следниот мандат на Трамп, а ЕУ вкупно околу 750 милијарди.
Деиндустријализацијата во Германија е забрзана од почетокот на војната во Украина, а иако индустријата сè уште сочинува речиси 20% од БДВ, таа се повеќе се потпира на услуги и истражување. IV институтот предупредува дека, ако производството се префрли во странство, по него ќе заминат и истражувањата и развојот. Тоа би било двоен триумф за Трамп, а катастрофа за германската индустрија.
„Америка на прво место“ – но по која цена?
Британскиот новинар Бен Арис тврди дека „ако Кина и Русија сакаа да го урнат поредокот под водство на САД, со доаѓањето на Трамп, веќе успеале“. Тој смета дека Трамп е последица, а не причина за пропаѓањето на западната политика.
И додека западните земји се самозадоволни, светот се менува. Но, мнозинството луѓе не се подготвени да прифатат „краткорочна жртва“ за неизвесна добивка. Дури и Трамповите гласачи стануваат скептични – според „Третиот пат“, многумина се плашат дека политиката „Америка на прво место“ ќе ги чини дополнителни 1.200 долари месечно – само за храна и облека.
