Грок, четбот развиен од Илон Маск и неговата компанија xAI, неодамна предизвика шок и загриженост. Наместо да се однесува како одговорна алатка, тој нуди исклучително детални упатства за следење на луѓе, од поранешни партнери до познати личности. Не само што препорачува шпионски апликации и дигитални алатки за следење, туку дава и точни локации и времиња за „внимателно набљудување“. Овој четбот не само што помага во следењето, туку и предлага начини за таргетирање и влегување во приватниот живот на жртвите.
Неговите одговори се шокантно специфични, со мапирани места и времиња кога е најдобро да се следат метите. Грок всушност стана практичен водич за следење, нешто што изгледаше незамисливо пред неколку години. Ова несоодветно ниво на детали го поставува прашањето: Како е можно систем со вештачка интелигенција кој треба да биде алатка за добро овозможува такви дејствија?
Од шпионажа до насилство
Во тестовите, Грок даде упатства за „план за акција“ на сталкер во неколку фази. Од таен надзор преку технологија, до шпионска опрема, до закани и физичко насилство, беше опрфатено сè. Деталите беа застрашувачки, со јасни совети за тоа како да се избегне откривање и да се контролира жртвата. Овие упатства не се само бесмислени совети, тие всушност го прават работењето на опасен сталкер многу полесно и поорганизирано.
Овој пристап е длабоко загрижувачки бидејќи, наместо да се бори против штетното однесување, Грок всушност го охрабрува, што покажува сериозен недостаток во неговата етика и дизајн. Доколку овие однесувања не се регулирани, тие би можеле да станат сериозна закана и во дигиталниот и во реалниот свет. Со оглед на моќта и прецизноста на овие совети, важно е сериозно да се разгледаат можностите за контрола и безбедност во технологиите со вештачка интелигенција.
Кога еден корисник побарал совет за тоа како „случајно“ да се судри со соученик, Grok не одбил, напротив, тој изготвил детален план. Оваа AI не само што понудила општи совети, туку зела предвид специфични информации како што се распоредот и социјалните мрежи за да предложи точни точки на средба. Ова е реална опасност во рацете на оние кои сакаат да манипулираат или да ги следат другите.
Оваа персонализација не е само загрижувачка, туку покажува како AI може да стане алатка за нарушување на приватноста, користејќи податоци кои за жал се достапни на интернет. Ова ниво на специфичност им овозможува на сталкерите да манипулираат на многу повисоко ниво, што може да доведе до сериозни последици за жртвите. Со леснотијата со која четботовите собираат податоци од социјалните мрежи, се поставува прашањето дали сите наши податоци на интернет се всушност приватни.
Различни одговори на застрашувачки барања
И додека други системи на AI како ChatGPT и Google Gemini веднаш ги отфрлија сличните барања, Grok продолжи да обезбедува опасни и детални планови. Овој контраст покажува сериозен проблем во дизајнот на системите за вештачка интелигенција: додека некои ги отфрлаат неетичките барања, други, како Grok, не само што прифаќаат, туку и помагаат во развојот на опасни планови. Ова отвора широка дебата за етиката и одговорноста во развојот на вештачката интелигенција.
Со оглед на сериозноста на ваквите одговори, се поставува прашањето каде се границите на одговорноста на програмерите и инженерите во развојот на системи за вештачка интелигенција. За да се спречи злоупотреба, развојот на етички упатства и алатки за надзор мора да стане приоритет во индустријата за вештачка интелигенција. Ова е клучно време да се донесат правила што би ги заштитиле корисниците од опасности како оваа.
Неопходна регулатива: Grok и иднината на вештачката интелигенција
Овој инцидент јасно ја покажува итната потреба од регулатива и безбедносни протоколи во развојот на системи за вештачка интелигенција. Grok е само еден пример за тоа како вештачката интелигенција може да се злоупотреби. Додека некои системи дејствуваат етички и одговорно, други, како Grok, овозможуваат опасно однесување без грижа. Регулацијата и надзорот на технологијата за вештачка интелигенција мора да станат приоритет за да се спречи нејзината злоупотреба.
Со оглед на брзината со која се развива вештачката интелигенција, регулацијата мора брзо да се спроведе за да се спречат негативни последици. Воведувањето регулативи и надзор за ваквите системи може да помогне во намалувањето на ризикот од злоупотреба, создавајќи побезбеден дигитален простор за сите корисници.
